Μετάβαση στο περιεχόμενο

Το μαχαίρι στο κόκαλο από τον Ρουμενίγκε!

Ο παλιός άσος και διοικητικός παράγοντας της Μπάγερν Μονάχου, Καρλ–Χάιντς Ρουμενίγκε, μίλησε δημόσια για ένα από τα πιο επίκαιρα και καίρια ζητήματα του σύγχρονου επαγγελματικού ποδοσφαίρου: το υπερφορτωμένο καλεντάρι αγώνων και τις συνέπειές του.

Η τοποθέτησή του ήταν ευθεία, ρεαλιστική και, κυρίως, δεν χάιδεψε αυτιά. Αντιθέτως, έβαλε το «μαχαίρι στο κόκαλο», επισημαίνοντας ότι οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές και οι εκπρόσωποί τους έχουν συμβάλει σε μεγάλο βαθμό στη δημιουργία του προβλήματος.

«Καταλαβαίνω γιατί οι παίκτες είναι απογοητευμένοι», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Ρουμενίγκε. «Όμως και αυτοί, μαζί με τους μάνατζέρ τους, έχουν παίξει τον ρόλο τους. Όταν ζητούν συνεχώς υψηλότερες απολαβές, αναγκάζουν τους συλλόγους να αναζητούν μεγαλύτερα έσοδα. Και πού βρίσκονται αυτά τα έσοδα; Σε περισσότερους αγώνες», τόνισε στη συνέντευξή του στο «Κίκερ».

Πρόκειται για μια δήλωση που, όσο απλή και λογική ακούγεται, αποτυπώνει με ακρίβεια την οικονομική δυναμική που έχει εδραιωθεί στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο τα τελευταία χρόνια. Οι τεράστιες μεταγραφές, τα υπέρογκα συμβόλαια και οι αστρονομικές αμοιβές δεν προκύπτουν από το… πουθενά. Είναι το προϊόν μιας αλυσίδας στην οποία η ανάγκη για περισσότερα χρήματα οδηγεί τους συλλόγους —αλλά και τις ποδοσφαιρικές ομοσπονδίες— στο να οργανώνουν ολοένα και περισσότερες διοργανώσεις, τουρνουά και φιλικά παιχνίδια, προκειμένου να εξασφαλίσουν τηλεοπτικά δικαιώματα, χορηγίες και εισιτήρια.

Ωστόσο, η θέση του Ρουμενίγκε φέρνει την ευθύνη πίσω εκεί όπου συχνά αποφεύγεται: στους ίδιους τους ποδοσφαιριστές και τους ανθρώπους γύρω τους. Όταν ένας παίκτης ζητά συμβόλαιο 20, 30 ή και 40 εκατομμυρίων ευρώ ετησίως, τότε ο σύλλογος που καλείται να τον πληρώσει πρέπει να βρει τους αντίστοιχους πόρους. Αυτοί οι πόροι έρχονται από περισσότερες αγωνιστικές δραστηριότητες — σε βάρος, τελικά, των ίδιων των παικτών.

Γι’ αυτό και ο Ρουμενίγκε έκλεισε τη δήλωσή του με ένα κάλεσμα: να καθίσουν όλοι οι εμπλεκόμενοι —ομοσπονδίες, σύλλογοι, παίκτες, ατζέντηδες— σε ένα τραπέζι και να ξεκινήσουν μια ήρεμη, λογική συζήτηση για την αναδόμηση του ποδοσφαιρικού οικοσυστήματος. «Είναι ώρα να φέρουμε το ποδόσφαιρο —και την επιχειρηματική του πλευρά— πίσω σε πιο ισορροπημένα και λογικά πλαίσια», είπε χαρακτηριστικά.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ