Για το πώς θα περιέγραφε την προσαρμογή του στην ελληνική πραγματικότητα:

«Είναι τρομερά. Οι φίλαθλοι με υποδέχθηκαν τόσο ζεστά που με έκαναν να νιώσω σαν στο σπίτι μου. Ακόμα και όταν περπατάω στον δρόμο. Μένω κοντά στην Αγία Παρασκευή. Είναι πολύ ωραίο να νιώθεις σαν το σπίτι σου και να νιώθεις την υποστήριξη των φιλάθλων που προσπαθούν να σε κάνουν να νιώσεις έτσι».

Για το πόσο διαφέρει η ζωή του εδώ σε σχέση με την Αμερική:

«Η κουλτούρα είναι πολύ διαφορετική. Στην Αμερική δεν μπορείς να πάρεις έναν καφέ και να κάτσεις στο πεζοδρόμιο, δεν είναι η κουλτούρα αυτή. Το να έχεις αυτή τη δυνατότητα στην Ελλάδα, ή το να μπορείς να μπεις σε ένα εστιατόριο και να φας ένα καλό σουβλάκι, αυτά μετράνε. Εκεί βλέπεις κυρίως fast food ή ακριβά εστιατόρια. Μου αρέσει που υπάρχει μεγάλη ποικιλία σε φαγητά, ανθρώπους, κουλτούρες και αγορές. Η πόλη έχει καλή ψυχή».

Για το αν θα πρότεινε κάποιο σουβλάκι στον Μπράουν, ο οποίος ακόμα δεν έχει φάει:

«Μένει ψηλά στην Κηφισιά. Αν ερχόταν ποτέ κάτω, στην Αγία Παρασκευή, νομίζω υπάρχει ένα πολύ καλό μέρος. Έχουν κάθε είδους μπριζόλα, κοτόπουλο, αλλά και σουβλάκι, γύρο και σις. Είναι φανταστικά».

Για το αν είναι το καλύτερο πράγμα που έχει γευτεί:

«Είναι το καλύτερο ελληνικό φαγητό. Έφαγα ένα στην Αθήνα. Ήταν σε ένα μικρό μαγαζί, πολύ μικρό. Έκανε 3€ το τυλιχτό και ήταν φανταστικό. Είναι κάτι χαρακτηριστικό της Ελλάδας. Δεν μπορείς να το βρεις αλλού στον κόσμο, είναι ξεχωριστό».

Για το ποιο είναι το αγαπημένο του στοιχείο της Αθήνας:

«Θα έλεγα οι φίλαθλοι. Οι φίλοι του Παναθηναϊκού. Δεν πίστευα, βασικά δεν ήξερα ότι θα ήταν τόσο εκτιμητικοί, χαρούμενοι και περήφανοι για την ομάδα τους και για τις επιτυχίες τους. Το να μπορώ να νιώσω αυτή την ενέργεια στο γήπεδο ή έξω από αυτό, τη νιώθεις παντού, είναι κάτι ιδιαίτερο».

Για το πώς περνά τα ρεπό του:

«Συνήθως κάνω ψώνια, αν έχω ενέργεια. Αλλά αν είμαι κουρασμένος και δε θέλω να πάω κάπου, κάθομαι μέσα, παραγγέλνω φαγητό. Υπάρχουν μερικά καλά μαγαζιά κοντά στο σπίτι μου. Παίζω videogames, διαβάζω λίγο, ή κάνω παγοθεραπεία για την αποκατάστασή μου. Συνήθως, όμως, περπατάω. Είτε είμαι κουρασμένος είτε όχι, προσπαθώ να περπατάω τουλάχιστον μία ώρα στα ρεπό, για να κινούμαι. Οι δρόμοι είναι πολύ όμορφοι εδώ στην Αγία Παρασκευή.

Υπάρχουν δέντρα παντού. Τα κτίρια, επίσης. Αυτό λέω, η κουλτούρα είναι διαφορετική από την Αμερική. Στην Αμερική τα κτίρια είναι σαν να έχουν γίνει αντιγραφή και επικόλληση. Αλλά στην Ελλάδα κάθε σπίτι έχει έναν κήπο ή ένα δέντρο. Βλέπεις λεμονιές και μανταρινιές στους δρόμους. Το να μπορείς να τα δεις όλες αυτές τις λεπτομέρειες όσο περπατάς προσθέτει στην καθημερινότητά σου».

Για το αν τον έχει εντυπωσιάσει κάτι από την πρώτη στιγμή:

«Το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό είναι το ματς που παίξαμε σε ανοιχτό γήπεδο. Δεν έχω ξαναδεί κάτι παρόμοιο. Αυτό το ματς σε ανοιχτό γήπεδο ήταν μοναδικό σε κάθε επίπεδο και ήταν στην preseason, οπότε ήταν ένα από τα πρώτα πράγματα που είδα. Κάτι άλλο είναι πως όπου και αν πάμε υπάρχουν φίλοι του Παναθηναϊκού. Αν πάμε σε νησί, είναι εκεί. Αν πάμε στο Βερολίνο, είναι εκεί. Αν πάμε στο Παρίσι, είναι εκεί. Νομίζω το να τους έχουμε παντού είναι τρομερό. Μου έλειψε αυτή η φανατική κουλτούρα, αυτή η δέσμευση του να είσαι οπαδός».