Βλέποντας την εξαιρετική άμυνα του τέταρτου δεκαλέπτου αναρωτιέμαι γιατί στον Παναθηναϊκό δεν παίζουν έτσι από την αρχή. Αυτή η ομαδάρα είναι ικανή για όλα κι ασφαλώς να διατηρηθεί στον ευρωπαϊκό θρόνο.

Θα αχολιάσει κάποιος ότι είναι αδύνατον για έναν αθλητή να αγωνίζεται με αυτόν τον διαβολεμένο ρυθμό για 25, 30, 35 λεπτά και βάλε, όμως ο Χουάντσο Ερνανγκόμεθ μόνο αυτό δεν έδειξε παίζοντας για 39 λεπτά.

Ο Ισπανός ήταν αυτός που με το τεράστιο παιχνίδι του πήρε τους πράσινους από το χέρι και τους οδήγησε σε μια πολύ μεγάλη νίκη σε σε βάρος της Εφές.

Η αρχή, άλλωστε, είναι το ήμισυ του παντός και ο Παναθηναϊκός έκανε ένα αποφασιστικό βήμα για το φάιναλ φορ.

Και το σημαντικό είναι ότι οι πράσινοι απέδειξαν πως δεν στηρίζονται μόνο στον Ναν που δεν ήταν σε καλή βραδιά.

Ο Χουάντσο, ο Σλούκας, ο Γιουρτσεβέν και ο Γκέιμπριελ, κατά διαστήματα, έπαιξαν καταλυτικό ρόλο για να γυρίσει ο Παναθηναϊκός το ματς και να πάρει αυτό που αξίζει, διότι είναι καλύτερη ομάδα και έχει πιο πλήρες ρόστερ από την ομάδα της Τουρκίας.

Ας ελπίσουμε ότι θα νικήσει απόψε και ο Ολυμπιακός που επίσης έχει μια δύσκολη αποστολή με την πολύπειρη Ρεάλ.

Κι ο ΠΑΟΚ να σηκώσει την κούπα στο Παλατάκι με την Μπιλμπάο και η ΑΕΚ να νικήσει για δεύτερη φορά τη Ναντέρ και να προκριθεί στο φάιναλ φορ που θα γίνει στο σπίτι της.

Το ελληνικό μπάσκετ ζει μεγάλες στιγμές και μακάρι όλος ο κόσμος να χαρεί αυτές τις επιτυχίες σε διεθνές επίπεδο. Όλοι το έχουν ανάγκη.