Τον γύρο του κόσμου έχει κάνει ο υποβιβασμός της Λυών για χρέη 200 εκατ. ευρώ. Μιλάμε για μια από τις ισχυρές γαλλικές ομάδες, γι’ αυτό και έχει προκαλέσει τεράστια αίσθηση αυτή η είδηση.

Οι Γάλλοι, βέβαια, μας έχουν συνηθίσει σε τέτοιες αποφάσεις. Όχι μόνο για το ποδόσφαιρο όπως είχε γίνει παλιότερα με την Μαρσέιγ και την Μπορντό, αλλά για οτιδήποτε παράνομο έχει ανακαλυφθεί ακόμα και στην πολιτική.

Σκεφτείτε μία μεγάλη ελληνική ομάδα να είχε τόσα χρέη και να έπρεπε να αντιμετωπίσει το νόμο που υπάρχει και να πέσει κατηγορία. Όχι μόνο δεν θα υπήρχε κάποιος που να το τολμούσε, αλλά ίσα ίσα θα άνοιγαν νομικά παράθυρα, πόρτες, σπίτια, ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα για να τη γλιτώσουν.

Ποια ΕΠΟ, ποια Λίγκα, ποια αθλητική δικαιοσύνη, ποια κυβέρνηση. Όλοι μαζί θα έβαζαν πλάτη για να μην πικραθεί ο κόσμος. Διότι όπως μπορείτε να καταλάβετε, εδώ στην Ελλάδα για ανάλογες η, παρεμφερείς υποθέσεις αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να μην ξεσηκωθεί ο κόσμος. Όχι η ομάδα ως οργανισμός.

Άλλο να είσαι Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός, ΑΕΚ η, ΠΑΟΚ κι άλλο Ηρακλής, ΠΑΣ Γιάννενα και Ολυμπιακός Βόλου. Γι’ αυτό και είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Και δεν ξέρω αν θα γίνουμε ποτέ Γαλλία, Αγγλία η, και Ιταλία που στο παρελθόν έχει υποβιβάσει μεγαθήρια όπως η Μίλαν και η Γιουβέντους.

Να φανταστείτε ότι στο ελληνικό ποδόσφαιρο περισσότεροι από 100 επαγγελματίες παίκτες δεν έχουν εισπράξει ακόμα δεδουλευμένα χρήματα ύψους μέχρι 80 εκατ. ευρώ(!!!) που τους έχουν επιδικαστεί από ένα σωρό ομάδες όλων των κατηγοριών.

Πρόκειται για μια απίστευτη υπόθεση πολλών χρόνων και παρά το γεγονός ότι ζήσαμε την τραγωδία μιας αυτοκτονίας και υπάρχουν παίκτες με τεράστια οικονομικά προβλήματα (κάποιοι έχουν χάσει και τα σπίτια τους) στην πραγματικότητα ουδείς ασχολείται.

Οι ΠΑΕ έχουν βρει το κόλπο με την αλλαγή ΑΦΜ και σε αρκετές περιπτώσεις ακόμα και ονόματος και δεν είναι υποχρεωμένες να πληρώσουν τα χρήματα που οφείλουν. Οι δε παίκτες ναι μεν τα περιμένουν νόμιμα, αλλά δεν μπορούν να τα εισπράξουν από πουθενά.

Και το άλλο το φοβερό είναι ότι οι αλλοδαποί προσφεύγουν στη ΦΙΦΑ και δικαιώνονται και οι ντόπιοι επειδή έχουν χρησιμοποιήσει τη νόμιμη οδό των αθλητικών δικαστηρίων δεν βρίσκουν το δίκαιό τους που αναγνωρίζεται από τους πάντες! «Σας χρωστάμε, σας καταλαβαίνουμε, αλλά δεν μπορούμε να σας πληρώσουμε». Αυτά τους λένε από τις ΠΑΕ και καμία αθλητική, δικαστική και πολιτική αρχή δεν βάζει τα πράγματα στη θέση τους.

Παίζεται το θέατρο του παραλόγου. Αυτά μόνο στην Ελλάδα γίνονται. Και η οδηγία από το συνδικάτο των ξένων ποδοσφαιριστών είναι οι συνάδελφοί τους να έρχονται στη χώρα μας μόνο για ομάδες της Σούπερ Λιγκ 1 που τα συμβόλαια είναι εγγυημένα από την ΟΥΕΦΑ. Διότι στις πιο κάτω κατηγορίες ακόμα η μάνα χάνει το παιδί και το παιδί τη μάνα. Εδώ δεν ξέρουμε ακόμα αν όλες οι ομάδες μπορούν να ανταποκριθούν οικονομικά στις απαιτήσεις της Σούπερ Λιγκ 2.

Κι αν λέμε ότι τα τελευταία χρόνια βλέπουμε ένα πολύ καλύτερο και πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα στη Σούπερ Λιγκ 1 κι έχει ανέβει το επίπεδο, αυτό θα πρέπει να αποτυπωθεί στο σύνολο του ποδοσφαίρου και να δοθεί ένα τέλος σε όλο αυτό το τρελοκομείο διότι θα το βρούμε μπροστά μας. Και τότε θα είναι πολύ αργά.