Τίτλους τέλους στην ποδοσφαιρική του διαδρομή έβαλε ο Βασίλης Κουτσιανικούλης, ο οποίος αποφάσισε να αποσυρθεί από την ενεργό δράση, έπειτα από σχεδόν δύο δεκαετίες στα γήπεδα. Ο πρώην, πλέον, ποδοσφαιριστής γνωστοποίησε πως το επόμενο κεφάλαιο της ζωής του θα τον βρει και πάλι στο χώρο του ποδοσφαίρου, αυτή τη φορά από τη θέση του ατζέντη.

Αναλυτικά η ανάρτηση του Βασίλη Κουτσιανικούλη:

«18 χρόνια μετά το πρώτο μου επαγγελματικό συμβόλαιο ήρθε η ώρα να πω ΑΝΤΙΟ στην αγωνιστική δράση. Αντίο γιατί τα τελευταία χρόνια αγωνίζομαι σε χαμηλές κατηγορίες και η πραγματική αλήθεια είναι ότι με τις συνθήκες που επικρατούν δεν αξίζει τον κόπο.

Δεν θα σταθώ σ’ αυτό το κομμάτι όμως. Θα σταθώ σε ανθρώπους και πράγματα που με βοήθησαν να κάνω αυτή την πορεία στο ποδόσφαιρο. Αυτή η μέρα, αργά ή γρήγορα, στον ποδοσφαιριστή θα έρθει. Για εμένα ήρθε τώρα, δύο μήνες πριν κλείσω τα 36 μου. Εννοείται, όλη μου τη ζωή θυμάμαι να παίζω μπάλα.

Επομένως, η επόμενη μέρα θα με βρει πάλι στον ποδοσφαιρικό κόσμο, από τη θέση του μάνατζερ. Μαζί με τον Δημήτρη Ζάχαρη και από το γραφείο μας, DZ Management, θα κάνουμε σπουδαία πράγματα. Θεωρώ ότι με την εμπειρία και τη γνώση που έχω αποκτήσει όλα αυτά τα χρόνια –όπως και ο Δημήτρης– θα μπορέσουμε να βοηθήσουμε πάρα πολλά νέα παιδιά να πραγματοποιήσουν το όνειρό τους να παίξουν ποδόσφαιρο.

Ένα τεράστιο ευχαριστώ στους γονείς μου, που από την πρώτη μέρα που τους είπα ότι θέλω να γίνω ποδοσφαιριστής, με στήριξαν σε όλα. Πίστεψαν σε εμένα και εγώ τους έκανα περήφανους στην πορεία.

Ένα ευχαριστώ –που είναι το λιγότερο– στον επί σειρά ετών προσωπικό μου γυμναστή, Γιάννη Πλιάτσικα, που από την ηλικία των 14 ετών ήταν δίπλα μου. Άπειρες ώρες δουλειάς που μόνο αυτός, εγώ και ο πατέρας μου γνωρίζουμε.

Φυσικά, ένα τεράστιο ευχαριστώ στο στήριγμά μου, στην κολώνα του σπιτιού μου, τη σύζυγό μου Μαριτίνα Στεργιούλη, που χωρίς αυτήν δεν ξέρω πού θα βρισκόταν το μέλλον μου. Με τη σχολή χορού της, MS Ballet School, και τα τόσα παιδάκια που έχει, μεγάλωνε και τους δύο μας γιους στο σπίτι με απίστευτη υπομονή, την ώρα που εγώ απουσίαζα διαρκώς λόγω υποχρεώσεων.

Εδώ θα σταθώ και στα πεθερικά μου που –πιστέψτε με– να παρακαλάτε να έχετε τέτοιους ανθρώπους…
Εννοείται, ένα ευχαριστώ στον άνθρωπο που ξεκίνησε ως φίλος, έγινε αδελφός, μετά κουμπάρος και πλέον είναι οικογένεια: τον Δημήτρη Καμπριάνη. Μαζί καταφέραμε σπουδαία πράγματα στην ποδοσφαιρική μου διαδρομή.

Όπως λένε, ένας κύκλος κλείνει, ένας άλλος ανοίγει. Σας ευχαριστώ όλους για όλα όσα έζησα αυτά τα χρόνια: φίλους, συμπαίκτες, προπονητές, διοικήσεις, κόσμο.»