Η μία ανάγνωση του ντέρμπι με την ΑΕΚ είναι ότι ο Ολυμπιακός δεν ήταν καλός, αλλά βρήκε τον τρόπο να κερδίσει και να παραμείνει αήττητος.

Κι έτσι είναι. Αρέσει, δεν αρέσει οι παίκτες του Μαρτίνς παίζουν με αυτοπεποίθηση και έχουν τη νοοτροπία του νικητή.

Από την άλλη, όμως, ο Ολυμπιακός του δεύτερου ημιχρόνου ήταν κακός.

Και το πρόβλημα εντοπίστηκε στη μεσαία γραμμή. Η  αλλαγή του Μαντί Καμαρά δημιούργησε κενά. Ο Αγκιμπού δεν μπόρεσε να βοηθήσει στο ανασταλτικό κομμάτι και οι Εμβιλά, Μπουχαλάκης έχασαν τη χημεία τους. Δεν είχαν καλές τοποθετήσεις και οι αποστάσεις μεταξύ των γραμμών πήγαν περίπατο.

Γι’ αυτό η ΑΕΚ έβγαινε τόσο άνετα και γρήγορα στην κόντρα. Κατά πολύ αυτό έγινε γιατί ο Ολυμπιακός ήταν κομμένος στη μέση.

Κι αν βάλετε και τον Λαλά που ήταν στον δικό του κόσμο δεν ήθελε και πολύ να γίνει η ζημιά.

Άλλο τώρα αν οι παίκτες της ΑΕΚ έχουν θέμα στην τελική προσπάθεια και οι Μανωλάς, Παπασταθόπουλος είχαν την εμπειρία να τους αντιμετωπίσουν μόνοι τους.

 Σύμφωνα με την εικόνα του αγώνα η ΑΕΚ ήταν πιο κοντά στο γκολ.

Κι όμως ο Μαρτίνς δεν το δέχθηκε, ρίσκαρε πολύ με τις αλλαγές και δικαιώθηκε. Άφησε την ομάδα μόνο με τον Εμβιλά ως τον μοναδικό που μπορούσε να κόψει στο κέντρο και έμελλε ο Γάλλος να πετύχει το χρυσό γκολ.

Εννοείται ότι με αυτή την εικόνα ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να πάει πουθενά στην Ευρώπη. Η Αταλάντα θα έχει τις απουσίες της, αλλά δεν παύει να είναι μια εξαιρετική ομάδα και απαιτείται από τον Ολυμπιακό να τρέξει πολύ, να καλύψει χώρους και να μην επαναπαυτεί ούτε ένα δευτερόλεπτο.

Άλλο το ελληνικό πρωτάθλημα κι άλλο η Ευρώπη. Ο Ολυμπιακός δεν είναι στα καλά του και την Πέμπτη καλείται να ανταποκριθεί σε ένα πολύ δύσκολο αγώνα όπου το βάρος θα πέσει στην ανασταλτική λειτουργία.

Σε αυτό το κομμάτι θα πρέπει να δουλέψει πολύ ο Πορτογάλος. Το ξέρει και είμαι σίγουρος ότι θα επιλέξει τα κατάλληλα πρόσωπα, έτσι ώστε η ομάδα του να γίνει πιο δυνατή.

Από το κέντρο ξεκινούν οι όποιες πιθανότητες έχουν οι ερυθρόλευκοι για την πρόκριση.