Ο αγώνας της Τρίπολης δεν αντέχει σε ιδιαίτερη κριτική. Οι καιρικές και κυρίως γηπεδικές συνθήκες ήταν τέτοιες που δυσκόλεψαν σε μεγάλο βαθμό τους ποδοσφαιριστές. Καμία ομάδα δεν μπορεί να προσφέρει θέαμα.

Και αξίζουν πολλά μπράβο στους παίκτες των ομάδων που δεν έψαχναν άλλοθι και έκαναν ό,τι μπορούσαν.

Λογικό ήταν να δούμε ένα παιχνίδι που πήγε πολύ στην δύναμη και τις προσωπικές μονομαχίες.

Και οι δύο ομάδες είχαν τις ευκαιρίες τους για να σκοράρουν και πρωταγωνιστές ήταν οι τερματοφύλακες.

Υποτίθεται ότι η ΑΕΚ καιγόταν περισσότερο για τους τρεις βαθμούς και ο κόσμος της περίμενε ότι έστω με γιόμες θα μετέφερε το ματς στην εστία του Αστέρα.

Η Ενωση ήθελε, αλλά δεν μπορούσε να δημιουργήσει συνθήκες πολιορκίας.

Όταν ρίσκαρε περισσότερο ήταν αργά.

Στη Λεωφόρο ο Παναθηναϊκός κέρδισε πολύ εύκολα τον Ατρόμητο. Λες και έπαιζε μόνος του. Τόσο χάλια ήταν οι Περιστεριώτες.

Οι πράσινοι δεν έπαιξαν τη σπουδαία μπάλα, όμως ήταν κυρίαρχοι σε όλη τη διάρκεια του ματς. Πήραν τα ηνία του αγώνα από την αρχή και έδειξαν πόσο ήθελαν τη νίκη για να επανέρθει η ηρεμία.

Αμυντικά η ομάδα του Γιοβάνοβιτς δεν είχε το παραμικρό θέμα και επιθετικά βρήκε τον δρόμο προς τα δίχτυα με τον Καρλίτος στο 31 χωρίς μέχρι τότε να έχει φτιάξει ευκαιρία.

Στα αξιοσημείωτα του ματς το γκολ του Παλάσιος και η επανεμφάνιση του Σένκεφελντ ως αλλαγή.

Ο Παλάσιος έχει αρχίσει να ανεβαίνει και διαθέτει εκείνα τα στοιχεία που μπορούν να βοηθήσουν την ομάδα του σε ένα πιο γρήγορο και ουσιαστικό παιχνίδι.

Το ίδιο ισχύει και για τον Αϊτόρ. Δεν τρελαίνει με την απόδοσή του, αλλά έχει ρόλο στο επιθετικό κομμάτι.

Όσο για τον Βιγιαφάνιες σήμερα ήταν θετικός και στα αμυντικά του καθήκοντα. Βρίσκεται σε καλή κατάσταση και δικαιολογεί απόλυτα τον προπονητή του που τον έχει στην βασική ενδεκάδα.