Το αποτέλεσμα του αγώνα ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και τον ΟΦΗ δεν είναι έκπληξη.

Και αδυνατώ να καταλάβω γιατί κάποιοι μιλάνε για πισωγύρισμα των πράσινων.

Ποιο πισωγύρισμα; Λες και ο Παναθηναϊκός έχει φτιάξει ομαδάρα και πάει για πρωτάθλημα.

Αυτοί, λοιπόν, είναι που κάνουν κακό στην ομάδα.

Ανεβάζουν υπερβολικά τον πήχη και ο κόσμος περιμένει πράγματα που δεν μπορεί να τα προσφέρει η ομάδα του Γιοβάνοβιτς. Τουλάχιστον τώρα.

Τι πάει να πει ότι επειδή ο Παναθηναϊκός πέτυχε 13 γκολ σε τρία εντός έδρας ματς θα πρέπει σε κάθε αγώνα στη Λεωφόρο να κερδίζει με τρία και τέσσερα τέρματα;

Γιατί ο ΟΦΗ θα έπρεπε να είχε τη μοίρα του Απόλλωνα και του Βόλου;

Η κάθε ομάδα έχει τη δική της προσωπικότητα. Άλλον προπονητή, άλλους παίκτες. Αγωνίζεται διαφορετικά κι έχει το δικό της στιλ.

Ο ΟΦΗ πήρε αυτό που άξιζε γιατί διάβασε το ματς και έπαιξε όπως χρειαζόταν για να περιορίσει τους πράσινους.

Αυτός που δεν είχε ιδέες να αντιμετωπίσει τον αγώνα ήταν ο Παναθηναϊκός. Και δεν είχε ιδέες στο δημιουργικό κομμάτι γιατί στερείται πολύ καλών παικτών.

Το δε ρόστερ του δεν έχει βάθος. Αυτή η ομάδα έχει χτυπητές αδυναμίες καις στις τρεις γραμμές της.

Τα έγραφα ακόμα κι όταν κέρδιζε τα εντός έδρας παιχνίδια.

Ο Γιοβάνοβιτς έχει να ανέβει Γολγοθά και εννοείται ότι τον Ιανουάριο επιβάλλονται διορθωτικές μεταγραφικές κινήσεις.

Το Τριφύλλι έχει ανάγκη από παίκτες που θα μπορούν να σπάσουν κλειστές άμυνες.

Κι από εκεί και πέρα ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να βρει την ισορροπία του, έτσι ώστε να μην επηρεάζεται αν παίζει στο γήπεδό του η, εκτός έδρας.

Βλέπουμε μια ομάδα με διαφορετικά πρόσωπα που επιβάλλεται να δουλέψει πολύ σκληρά για να βρει την αγωνιστική της ταυτότητα.