Πρώτη ημέρα χθες του Γιαννίκη στα Σπάτα  και σύμφωνα με την κιτρινόμαυρη διαρροή ο ομογενής προπονητής έμεινε στο κέντρο από το πρωί ως τα μεσάνυχτα.

Ε, και; Ποια είναι η είδηση; Δεν είναι φυσιολογικό ένας νέος και φιλόδοξος προπονητής που αναλαμβάνει μια τόσο μεγάλη ομάδα να πέσει με τα μούτρα στη δουλειά;

Η είδηση θα ήταν να πήγαινε για την προπόνηση και να έφευγε. Αντίθετα ο Γιαννίκης έκανε το αυτονόητο.

Δεν γίνεται διαφορετικά. Μόνο με σκληρή δουλειά θα φτάσει εκεί που ονειρεύεται.

Γιατί το λέω αυτό; Στην ΑΕΚ το συνηθίζουν να ανεβάζουν στα ουράνια τον κάθε προπονητή. Πέφτει γραμμή να «σηκώνεται» πολύ σε κάποια μέσα μαζικής ενημέρωσης, έτσι ώστε να γίνει γρήγορα αποδεκτός από τον κόσμο.

Για εμένα αυτό είναι λάθος. Αυτοπαγιδεύεται η Ενωση στο θέμα του προπονητή. Ο πήχης ανεβαίνει πολύ ψηλά και με το πρώτο στραβοπάτημα αρχίζει η γκρίνια.

Σιγά σιγά θα πρέπει να χτιστεί η σχέση του προπονητή με την ομάδα και με τους οπαδούς.

Μέχρι ενός ορισμένου σημείου κατανοητό το επικοινωνιακό σπρώξιμο της ομάδας για τον Γιαννίκη. Αλλά με όρια.

Αυτό που έχει σημασία είναι να προστατευτεί και να θωρακιστεί ο προπονητής κι όχι να τον βγάλουν μπροστά.

Η ΑΕΚ είναι το μεγάλο όνομα και παίζει τα ρέστα της με τον 41χρονο προπονητή. Το έγραψα και χθες. Άλλο ο ΠΑΣ κι άλλο η ΑΕΚ.

Δεν γίνεται ο Γιαννίκης να κολυμπήσει στα βαθιά χωρίς σωσίβιο. Έχει ανάγκη την πραγματική και ουσιαστική στήριξη. Κι όχι απλά για τα μάτια του κόσμου που – μεταξύ μας- μόνο κουτόχορτο δεν τρώνε. Ειδικά οι ΑΕΚτζήδες. Ξέρουν πολύ καλά τι τους γίνεται.