Και ισόπαλο να είχε τελειώσει το ματς στην Τούμπα πάλι τα ίδια θα έγραφα για τον ΠΑΟΚ.

Με τέτοιες εμφανίσεις δεν πάει πουθενά και να ξεχάσει το πρωτάθλημα.

Η ομάδα του Λουτσέσκου ήταν αργή και προβλέψιμη.

Ο τρόπος παιχνιδιού της εξελίχθηκε σε βούτυρο στο ψωμί του ΠΑΣ που ήταν πολύ καλά στημένος και οργανωμένος αμυντικά.

Ο ΠΑΟΚ δεν είχε φαντασία και εναλλακτικές λύσεις να τρυπήσει την αντίπαλη άμυνα.

Η κατοχή και η κυκλοφορία της μπάλας δεν λέει τίποτα. Σημασία έχει να δημιουργείς τις προϋποθέσεις για να σκοράρεις.

Κι ο ΠΑΟΚ δεν μπορούσε να το κάνει. Και ομαδικά και σε ατομικό επίπεδο.

Ο Καγκάβα βρίσκεται πολύ μακριά από τον καλό εαυτό του και ο Μπίσεσβαρ έδειξε λίγα πράγματα σε σχέση με τον αυτά που είδαμε στο ξεκίνημα της σεζόν στα ευρωπαϊκά ματς.

Ο Σφιντέρσκι δεν τροφοδοτήθηκε όπως έπρεπε, αν και ήταν καλά μπλοκαρισμένος.

Ο μόνος που έβγαλε κάποιες μπαλιές ήταν ο Σβαμπ στο πρώτο ημίχρονο. Έπεσε, όμως, αισθητά στην επανάληψη.

Οι Θεσσαλονικείς έκαναν πολλά αβίαστα λάθη και το πλήρωσαν ακριβά. Και στην επίθεση, αλλά πολύ περισσότερο στην άμυνα όπου ουσιαστικά πρόσφεραν στους Ηπειρώτες το χρυσό τρίποντο.

Ήταν παιδική η αντιμετώπιση της φάσης από Κρέσπο και Ζίβκοβιτς.

Και κάτι άλλο. Σε ένα μεγάλο κομμάτι του αγώνα διαπίστωσα αλαζονική συμπεριφορά από κάποιους παίκτες του ΠΑΟΚ.

Υποτίμησαν τον ΠΑΣ και είναι ένας από τους λόγους που στο τέλος έφυγαν από το γήπεδο ηττημένοι.

Πολλά μπράβο στα Γιάννενα διότι έχουν αλλάξει σημαντικά την ομάδα τους, όμως διατηρούν σωστή νοοτροπία.

Έπαιξαν με αυτοπεποίθηση και κατέκτησαν μια τεράστια νίκη που σαφώς δεν ήταν στο πρόγραμμα, αλλά ποτέ δεν λες όχι σε τέτοια δώρα. Είναι μέσα στο ποδόσφαιρο.

Είδαμε μια ομάδα διαβασμένη και σοβαρή και μακάρι να συνεχίσει με τέτοια αποτελέσματα.

Αυτό είναι το μεγάλο κέρδος για το ελληνικό ποδόσφαιρο και τις ομάδες της περιφέρειας.