Το αυτονόητο έκανε ο μισός Ολυμπιακός στο Μπακού. Απέδειξε την ανωτερότητά του και πανάξια συνεχίζει στο Τσάμπιονς Λιγκ μέχρι να μπει στους ομίλους.

Ο μοναδικός λόγος που το ματς είχε ενδιαφέρον ήταν το εύθραυστο 1-0 του πρώτου αγώνα λόγω των πολλών προβλημάτων του Ολυμπιακού.

Προβλήματα που συνεχίστηκαν και στη ρεβάνς. Αλχημείες έκανε ο Μαρτίνς

Οι ερυθρόλευκοι, όμως, ήταν πολύ σοβαροί, οργανωμένοι, διαβασμένοι και αποφασισμένοι. Σε κανένα σημείο του ματς δεν επέτρεψαν στους Αζέρους να ελπίζουν.

Έβαλαν γρήγορα το γκολ με τον Μασούρα (μπαλιά-ποίημα του Βαλμπουενά) και είχαν τον πλήρη έλεγχο του αγώνα.

Ακόμα κι όταν μετά το 65 με 70 άρχισαν φυσιολογικά να κουράζονται οι αλλαγές του Μαρτίνς βοήθησαν την ομάδα να μην αντιμετωπίσει το παραμικρό πρόβλημα.

Άλλωστε, αν μια ομάδα μπορούσε να σημειώσει τέρμα αυτή ήταν ο Ολυμπιακός.

Όπως είχα γράψει και μετά το παιχνίδι της περασμένης εβδομάδας η Νέφτσι δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο. Ο Ολυμπιακός είναι  κλάσεις καλύτερος.

Ο Βαλμπουενά ήταν συγκινητικός. Έδωσε τα πάντα και μπράβο του γιατί αποτελεί παράδειγμα για μίμηση.

Μου άρεσε το ποδοσφαιρικό θράσος του Σουρλή. Σε ορισμένα σημεία του ματς έδειχνε σα να παίζει χρόνια στην ομάδα.

Εξαιρετικός ο Σισέ από αριστερά. Λες και ήταν μεταγραφή για τον Μαρτίνς.

Ο Κούντε θέλει χρόνο να βρει τα πατήματά του. Είναι χρήσιμος για κάθε προπονητή.

Για τον Μασούρα έχω βαρεθεί να γράφω πόσο πολύτιμος είναι για τον Ολυμπιακό. Δύσκολα βρίσκεις στην Ευρώπη ακραίους που να παίζουν σε όλες τις θέσεις της επίθεσης και να σκοράρουν τόσο συχνά.