Αιφνιδιάστηκε, λέει, ο Βασίλης Τσιάρτας από τις αντιδράσεις του κόσμου της ΑΕΚ για την απόφαση της διοίκησης να του αναθέσει την ομάδα που θα παίξει στην Σούπερ Λιγκ 2.

Και πραγματικά απορώ με τον παλιό διεθνή παίκτη.

Τι περίμενε, δηλαδή; Να τον δεχθούν οι οπαδοί με ανοιχτές αγκάλες μετά τα όσα έχει πει κι έχει γράψει κατά καιρούς;

Δεν καταλαβαίνει ότι με τους ρατσιστικούς χαρακτηρισμούς του και τις ακραίες τοποθετήσεις του έχει προκαλέσει την κοινωνία γενικότερα;

Είναι απόλυτα λογικό η συντριπτική πλειοψηφία των οπαδών της Ενωσης να μην τον θέλει στην ομάδα τους.

Ο Τσιάρτας θα έπρεπε να είναι έτοιμος γι’ αυτές τις αντιδράσεις. Όπως και ο Μελισσανίδης για τον οποίο λέγεται ότι είναι εκνευρισμένος.

Και οι ΑΕΚτζήδες έχουν αποδείξει ότι δεν είναι από αυτούς που άλλα λένε τη μία κι άλλα την άλλη. Τους πονάει αυτή η ιστορία και θα υπάρχει θέμα στο κλαμπ.

Είναι λάθος για την ΑΕΚ να προσθέτει ένα ακόμα πρόβλημα, που επειδή δεν είναι αγωνιστικό, όπως για παράδειγμα η επικείμενη μεταγραφή του Χατζισαφί, θεωρείται μεγάλο και με απρόβλεπτες εξελίξεις…

Αλλά και καθαρά ποδοσφαιρικά να το δούμε, ποιος είναι ο Τσιάρτας ως προπονητής που κλήθηκε να αναδείξει νέους παίκτες και να τους οδηγήσει στην πρώτη ομάδα;

Με το που κρέμασε τα παπούτσια του ψάχνεται γενικά στον χώρο. Τη μία ως ατζέντης, την άλλη ως τεχνικός σύμβουλος στην ΑΕΚ, μετά υποψήφιος παράγοντας στην ΕΠΟ και πάει λέγοντας.

Δεν έχει, δηλαδή, ταυτότητα. Και το πιο σημαντικό στερείται της ανάλογης παιδείας. Διότι ο προπονητής είναι και παιδαγωγός. Ιδιαίτερα στις πιο μικρές ηλικίες.

Υ.Γ.: Το κείμενο γράφτηκε πριν την απόφαση του Τσιάρτα να κάνει πίσω. Δεν θα μπορούσε να σταθεί στην ΑΕΚ.