Με την πλάτη στον τοίχο ξεκινά ο ΠΑΟΚ τα πλέι οφ. Κι είναι λογικό ο κόσμος του να ανησυχεί, διότι η ομάδα δεν βρίσκεται σε καλή αγωνιστική κατάσταση και στα ντέρμπι της κανονικής περιόδου έχει νικήσει μόνο τον Παναθηναϊκό.

Ο Δικέφαλος έχει να ανέβει γολγοθά, δεδομένου ότι και τα 12 παιχνίδια της δεύτερης φάσης του πρωταθλήματος έχουν μεγάλο βαθμό δυσκολίας, ενώ μέσα στον Απρίλιο θα γίνουν και οι δυο ημιτελικοί του κυπέλλου με την ΑΕΚ.

Ο Πάμπλο Γκαρσία είναι στριμωγμένος στα σχοινιά. Δέχεται απανωτά κτυπήματα και καλείται να μείνει όρθιος. Η ομάδα αντιμετωπίζει μεγάλα θέματα στο αμυντικό της κομμάτι κι αυτό ξεκινά από την έλλειψη  των κατάλληλων αμυντικών χαφ, κάτι που το έχω επισημάνει από το καλοκαίρι.

Ο μοναδικός παίκτης που μπορεί να καλύψει αυτή τη θέση είναι ο άπειρος, αλλά φιλότιμος Τσιγγάρας. Αν ο ΠΑΟΚ δεν βελτιώσει αισθητά την αμυντική του λειτουργία θα αποτύχει και στις δύο διοργανώσεις. Τον Παναθηναϊκό τον έπαιζε στο μισό γήπεδο και στην πρώτη τελική των πράσινων δέχθηκε γκολ. Ήταν η 11η φορά που έγινε κάτι τέτοιο από την αντίπαλη ομάδα.

Ο Γκαρσία, λοιπόν, είναι υποχρεωμένος να τεστάρει πρόσωπα κι ίσως να αλλάξει σχηματισμούς προκειμένου να θωρακίσει τα μετόπισθεν. Επιθετικά η ομάδα διαθέτει ποιότητα, κυκλοφορεί τη μπάλα, φτιάχνει τελικές και σκοράρει. Το θέμα είναι καθαρά πίσω. Σαφώς ο ΠΑΟΚ έχει ανάγκη από καλύτερους παίκτες στις θέσεις του γκολκίπερ και των ακραίων μπακ, ανανέωση στα στόπερ, όμως η μεγάλη πληγή είναι στα σέντερ χαφ. Εκεί που με τον Λουτσέσκου ήταν η μεγάλη του δύναμη.

Από εκεί και πέρα ο ΠΑΟΚ δείχνει μια ανεξήγητη χαλαρότητα που δεν συνάδει με τον χαρακτήρα του Γκαρσία. Και σε αυτό έχει τις ευθύνες του και ο Ουρουγουανός. Με το καλημέρα της νέας καριέρας του  κολυμπά κατευθείαν στα βαθιά χωρίς σωσίβιο και πρέπει να κάνει τα πάντα για να επιβιώσει.

Αυτός, άλλωστε, λανσάρισε στη χώρα μας τη ρώσικη παροιμία που εξελίχθηκε σε μότο για πολύ κόσμο «επιτρέπεται να πέσεις, αλλά επιβάλλεται να σηκωθείς». Και το πρώτο που οφείλει να κάνει είναι να έρθει ακόμα πιο κοντά με τους παίκτες και με τον τρόπο του να τους δώσει να καταλάβουν ότι μόνο αν βγάλουν ποδοσφαιρικό εγωισμό η ομάδα θα μπορέσει να πετύχει τους στόχους της.

Ο φετινός ΠΑΟΚ στερείται τη νοοτροπία του νικητή. Ειδικά αν δεχθεί γκολ τον παίρνει από κάτω. Προσπαθεί, όμως δεν έχει καθαρό μυαλό. Υπάρχουν διαστήματα, όπως πρόσφατα στο δεύτερο ημίχρονο με τον Παναθηναϊκό, που οι παίκτες αποφεύγουν να βάλουν τα πόδια τους στη φωτιά και… χάνονται. Ο ΠΑΟΚ, δηλαδή, δεν βγάζει αυτόν τον δυναμισμό που πάντα τον χαρακτηρίζει σαν ομάδα.

Παλιότερα, βέβαια, μόνο μέσα στην Τούμπα, αλλά τα τελευταία χρόνια σαφώς έχει ανέβει επίπεδο και για τους οπαδούς του δεν είναι ωραία η εικόνα μιας ομάδας που συμβιβάζεται εύκολα με το αρνητικό αποτέλεσμα.

Κι επειδή αυτός ο ΠΑΟΚ με την ψυχολογία που έχουν τα αποδυτήρια είναι ικανός να συνεχίσει την κάτω βόλτα, μόνο αν οι παίκτες του αποφασίσουν να πολεμήσουν στον αγωνιστικό χώρο θα έχει ελπίδες να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των πλέι οφ και του κυπέλλου.

Διαφορετικά το καλοκαίρι θα είναι πάρα πολύ δύσκολο και για τον Γκαρσία και για αρκετούς παίκτες.