Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να περάσει στα ψιλά η τρίτη νίκη του Ολυμπιακού μέσα στο Λονδίνο σε  βάρος της Αρσεναλ, αλλά μόνο υπερβολή δεν είναι να γράψω ότι οι ερυθρόλευκοι αποκλείστηκαν από μια ομάδα που δεν είναι ανώτερή τους.

Αυτό, τουλάχιστον, φάνηκε απόψε. Αν ο Ολυμπιακός ήταν πιο τολμηρός, ρίσκαρε περισσότερο και είχε δυνάμεις να πρεσάρει ψηλά με ρυθμό ίσως η εξέλιξη του ματς να ήταν διαφορετική.

Εδώ η μεγάλη στο όνομα Αρσεναλ έφτασε στο σημείο να κάνει διαχείριση του αγώνα από το πρώτο ημίχρονο. Κι όταν δέχθηκε το γκολ άρχισαν οι εφιάλτες.

Σαφώς είχε φάσεις να πετύχει τέρμα, ειδικά στο τέλος, αλλά και ο Ολυμπιακός θα μπορούσε να σκοράρει νωρίς με την κλασική ευκαιρία του Ελ Αραμπί από την ασίστ του Σα.

Ο Μαρτίνς δεν παίζει με τρεις στόπερ, όμως του βγήκε. Ο Ολυμπιακός δεν ζορίστηκε, ίσα ίσα που έπαιξε οργανωμένα, σοβαρά και με αρκετά καθαρό μυαλό.

Λίγη πίεση παραπάνω ήθελε, αλλά οι παίκτες φοβήθηκαν μήπως δεχθούν γκολ κι όλα τελειώσουν.

Ο κόσμος δεν πρέπει να έχει παράπονα. Οι ερυθρόλευκοι προσπάθησαν. Αποχαιρέτησαν την Ευρώπη με ψηλά το κεφάλι και απέδειξαν ότι βρίσκονται σε σωστό ευρωπαϊκό δρόμο.

Θεωρώ κορυφαίο παίκτη του Ολυμπιακού τον Παπασταθόπουλο, ο οποίος αν και ανέτοιμος απέδειξε γιατί έχει κάνει τόσο μεγάλη καριέρα. Σέντερ μπακ υψηλών προδιαγραφών.

Σπουδαίο ματς κι από τον Εμβιλά, ο οποίος αν και στο πρώτο ματς έπαιζε στη φυσική του θέση ενδεχομένως το αποτέλεσμα να ήταν διαφορετικό.

Περίμενα περισσότερα από τον Μασούρα και τις αλλαγές.