Μόνο θετικά είναι για τον Παναθηναϊκό όλα όσα είδαν το φως της δημοσιότητας μετά το παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ.

Αναφέρομαι στις συζητήσεις του Μπόλονι με τους παίκτες ανά πεντάδες, αλλά και του Αλαφούζου με τους αρχηγούς και τους πιο έμπειρους ποδοσφαιριστές.

Ήταν κάτι που έπρεπε να είχε γίνει εδώ και καιρό. Κι ίσως ο Παναθηναϊκός να συνέχιζε στο κύπελλο και να μην γνώριζε τρεις σερί ήττες από τον ΠΑΣ.

Λέω ίσως για να μην αδικώ τους Ηπειρώτες που πραγματικά διαθέτουν πολύ καλή ομάδα.

Δεν μπορώ να ξέρω αν η μεγάλη νίκη των πράσινων σε βάρος του ΠΑΟΚ οφείλεται και στην πρωτοβουλία του προπονητή και του ιδιοκτήτη.

Ξέρω, όμως, ότι τουλάχιστον από διάθεση και δίψα για διάκριση την είχαν οι παίκτες. Πάλεψαν για το αποτέλεσμα.

Και φάνηκε ότι ο Μπόλονι έριξε αρκετό νερό στο κρασί του. 

Ο Ρουμάνος θυμήθηκε τον Μακέντα, απο το πουθενά έβαλε τον Αγιούμπ στην ενδεκάδα, χρησιμοποίησε τον Βιγιαφάνιες από αριστερά και να συγκλίνει στον άξονα και ο Χατζηγιοβάνης μετά από καιρό έδειξε μέρος του ταλέντου του.

Σίγουρα στα πρώτα 45 λεπτά ο Παναθηναϊκός δεν βλεπόταν, όμως σκόραρε στην μοναδική του τελική.

Και στην επανάληψη με τη βοήθεια του Γκαρσία, που ανακάτεψε τον ΠΑΟΚ, η ομάδα του Μπόλονι κέρδισε μέτρα, κυκλοφόρησε μπάλα και γενικά έδειξε ότι μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του ματς.

Το 2-1 ήταν δικαιότατο για την συνολική εικόνα που είχαν οι ομάδες.

Το ζητούμενο, βέβαια, είναι ο Παναθηναϊκός να έχει συνέχεια κι όχι να… καθίσει ξανά όπως μετά το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό.

Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα του προπονητή και των παικτών.

Και οι δυο πλευρές οφείλουν να συνειδητοποιήσουν ότι το κοινό τους συμφέρον επιβάλλει την ενότητα στα αποδυτήρια.

Μόνο έτσι θα πολεμήσουν για τον στόχο της ομάδας που είναι η έξοδος στην Ευρώπη.

Ασφαλώς ο Παναθηναϊκός μειονεκτεί έναντι των αντιπάλων του, όμως υπάρχουν 10 αγωνιστικές, όλα τα ματς είναι ντέρμπι και τα πάντα μπορούν να συμβούν.

Στο κάτω κάτω αυτός ο Παναθηναϊκός είναι αποτελεσματικός στα ντέρμπι κι αυτό έχει να κάνει με τα αποδυτήρια που παραμονές αυτών των αγώνων βγάζουν φωτιές με τη καλή έννοια…