Κουτί ήρθε στον ΠΑΟΚ η αλλαγή έδρας με τον ΠΑΣ. Και γιατί απέφυγε τον κακό αγωνιστικό χώρο των Ζωσιμάδων και γιατί το ματς έγινε στην Αθήνα σε ένα σαφώς καλύτερο γήπεδο.

Το 0-2 ήταν φυσιολογικό σύμφωνα με την εικόνα των δύο ομάδων. Ο ΠΑΟΚ ήταν ανώτερος σε όλη τη διάρκεια του αγώνα και κέρδισε δίκαια και σχετικά εύκολα.

Πήρε τους βαθμούς της νίκης γιατί το ήθελε πιο πολύ και ήταν επιθετικός. Δεν άφησε κανένα περιθώριο αντίδρασης στον αντίπαλό του.

Ο ΠΑΣ ήταν κατώτερος του αναμενομένου. Από τα χειρότερα απογεύματα της σεζόν.

Από την αρχή του ματς ο ΠΑΟΚ έδειξε τις προθέσεις του να γίνει αφεντικό και να βάλει τις βάσεις για να πάρει το τρίποντο.

Είχε την κατοχή, έλεγξε τον ρυθμό, πρέσαρε ψηλά και γενικά έβαλε δύσκολα στους Ηπειρώτες.

Αν, μάλιστα, ο Βιεϊρίνια είχε σκοράρει στο πέναλτι ίσως η νίκη του ΠΑΟΚ να είχε έρθει πιο εύκολα.

Η ομάδα του Γκαρσία έπαιζε πολύ από αριστερά, διότι ο Οικονομόπουλος τα βρήκε σκούρα με τον Τζόλη, συν ότι δεν τον βοηθούσε ο Μπρένερ.

Γι’ αυτό στο ημίωρο ο Γιαννίκης τον αντικατέστησε με τον Μιλιντσεάνου και μετέθεσε τον Παμλίδη ως δεξί χαφ.

Τότε ο ΠΑΟΚ άρχισε να έχει θέματα, δηλαδή δυσκολεύτηκε να βρει χώρους και να γίνει απειλητικός.

Το ίδιο σκηνικό συνεχίστηκε στο δεύτερο ημίχρονο και τον γόρδιο δεσμό τον έλυσε ο Ζίφκοβιτς με έξοχη ατομική προσπάθεια.

Είχε ανάγκη ο Σέρβος αυτό το γκολ για να πάρει τα πάνω του ψυχολογικά, διότι τον τελευταίο καιρό ήταν πεσμένος.

Ήρθε μετά και το δεύτερο πέναλτι που μετέτρεψε σε γκολ ο Σβαμπ, οπότε ο ΠΑΟΚ καθάρισε το ματς μέσα σε πέντε λεπτά.

Από εκεί και πέρα περισσότερο έκανε διαχείριση. Ο ΠΑΣ επιχείρησε να βγει μπροστά, όμως δεν είχε λύσεις και ήταν ακίνδυνος.

Ο Τζόλης, μάλιστα, είχε ένα τετ-α-τετ που θα μπορούσε να πετύχει το 0-3.