Μετά την Μυτιλήνη και το ματς με την Καλλονή είχα κτυπήσει καμπανάκι για την ΑΕΚ.

Η εμφάνιση και η ταπεινωτική ήττα στην Λιβαδειά δεν με εξέπληξε, όμως σαφώς το σημείο αναφοράς είναι τα δύο πρώτα γκολ.

Δεν θυμάμαι άλλη φορά να έχουν σημειωθεί τέτοια πανομοιότυπα αυτογκόλ μέσα σε ένα λεπτό…

Και να θέλει κάποιος να τα επαναλάβει δεν θα τα καταφέρει.

Στο ποδόσφαιρο, βέβαια, όλα μπορούν να συμβούν και η ΑΕΚ δεν αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα.

Πόσο, μάλιστα, όταν μιλάμε για μια ομάδα που δείχνει να έχει μείνει από καύσιμα.

Δεν είναι τυχαίο ότι η Ένωση είναι χωρίς νίκη στα έξι τελευταία εκτός έδρας παιχνίδια της.

Ούτε ότι δεν έχει σκοράρει στα τέσσερα τελευταία από αυτά.

Η ΑΕΚ έχει χάσει την αυτοπεποίθησή της και μοιάζει σαν να περιμένει μοιρολατρικά την ήττα.

Σαν να μην πιστεύει πια στον εαυτό της.

Οι παίκτες της χθες στην Λιβαδειά ξεκίνησαν σχετικά καλά, όμως δεν έπειθαν ότι η ομάδα είναι υγιής.

Λες και κάτι τους έλεγε μέσα τους πως ό,τι και να κάνουν θα έρθει το μοιραίο και η ξευτίλα.

Η ΑΕΚ είναι κουρασμένη και άκεφη. Δείχνει να τα έχει παρατήσει σε μια περίοδο που έχει μπροστά της τους δύο ημιτελικούς του κυπέλλου και τα πλέι οφ.

Κανονικά οι παίκτες της έπρεπε να βγάζουν φωτιές κι όχι να μοιάζουν με τουρίστες που ετοιμάζουν τις βαλίτσες τους για να πάνε να αράξουν σε κάποια παραλία.

Και το πιο ανησυχητικό για τον κόσμο της ΑΕΚ είναι ότι δεν βλέπω τον τρόπο που η ομάδα θα ανασκουμπωθεί.

Ο Πογιέτ δεν έχει ουδεμία σχέση με τον προπονητή που μέχρι πρότινος έμοιαζε να παίζει κι αυτός εντός του γηπέδου.

Για εμένα όλα αρχίζουν και τελειώνουν στον Πογιέτ.

Ο Ουρουγουανός ταξιδεύει αλλού κι αυτό έχει επηρεάσει τους παίκτες που, άθελά τους πιστεύω, δεν έχουν συνειδητοποιήσει το πισωγύρισμα της ομάδας.

Είναι δικαίωμα του Πογιέτ να επιλέξει να φύγει, όμως όχι τόσο …φανερά.

Δεν τον τιμά σαν προπονητή και σαν άνθρωπο.

Εκτός αν με αυτή του την εικόνα στέλνει κάποιο μήνυμα στον Μελισανίδη.

Ό,τι κι αν συμβαίνει είναι λάθος.

Η ομάδα δεν φταίει σε τίποτα να παραπαίει την στιγμή που πρέπει να φορτσάρει για την επίτευξη των δύο μεγάλων της στόχων.

Δεν έχω καμία διάθεση να βγάλω λάδι τους ποδοσφαιριστές, όμως γνωρίζω πολύ καλά την ψυχολογία τους όταν βλέπουν το αφεντικό να μην τους πολυδίνει σημασία και να περιορίζεται στα τυπικά.

Θυμηθείτε π.χ τον Πογιέτ της Κομοτηνής με τον Πανθρακικό που γύρισε σε 3-5-2 και ούρλιαζε από τον πάγκο για τη νίκη και τον Πογιέτ της Λιβαδειάς που σαν να είχε παραφάει τα διάσημα σουβλάκια της περιοχής και ήταν ναρκωμένος.

Πέρα από το θέμα του προπονητή θα γίνω κουραστικός αν επαναλάβω για πολλοστή φορά ότι η ΑΕΚ χρειάζεται σοβαρή μεταγραφική ενίσχυση.

Από τερματοφύλακα μέχρι σέντερ φορ.

Το τρίτο γκολ του Λεβαδειακού έχει να πει πολλά στον Μελισσανίδη.

Ο Μάντζιος εξέθεσε τρεις παίκτες. Τον πολύ λίγο Μπαρόχα και το ελληνικό κεντρικό αμυντικό δίδυμο των Κολοβέτσιου, Λαμπρόπουλου που τα κυβικά τους δεν είναι για την μεγάλη ΑΕΚ.

Αυτό το γκολ δείχνει τον δρόμο για τις μεταγραφές της ΑΕΚ την επόμενη ημέρα.

Αφού πρώτα ο Μελισσανίδης ξεκαθαρίσει άμεσα με τον προπονητή.

Όσο περνάνε οι μέρες, τόσο το πρόβλημα θα διογκώνεται.

Η ΑΕΚ είναι πάνω από όλους τους Πογιέτ του κόσμου και κάποιος πρέπει την ομάδα να την ταρακουνήσει…