Η ομάδα που έχει κλέψει την παράσταση στον πρώτο γύρο είναι ο Αρης. Σε 12 ματς (εκκρεμεί ο αγώνας με την ΑΕΚ) είναι δεύτερος πίσω από τον Ολυμπιακό με 9 νίκες, 2 ισοπαλίες και μόλις μία ήττα από τους «ερυθρόλευκους» στη Θεσσαλονίκη.

Αν μη τι άλλο πρόκειται για μια πορεία πρωταθλητισμού. Δεν μπορώ να ξέρω μέχρι πού θα φτάσουν οι «κίτρινοι» του Βορρά, όμως σε κάθε περίπτωση δίνουν μια άγρια ομορφιά στη διοργάνωση.

Το καμπανάκι για τον Αρη κτύπησε από τον αποκλεισμό στην Ευρώπη. Η άσημη Κοβαλίβκα από την Ουκρανία πλήγωσε τον εγωισμό της ομάδας κι έγινε ανασύνταξη δυνάμεων. Άλλαξε ο προπονητής, αποκτήθηκαν καλοί παίκτες και τα αποτελέσματα άρχισαν να φαίνονται σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Η διαφορά του φετινού Αρη είναι ότι έχει γίνει ρεαλιστής και παίζει αποκλειστικά για το αποτέλεσμα. Ο Ακης Μάντζιος κατάλαβε γρήγορα ότι το έμψυχο υλικό της ομάδας είναι για μεγαλύτερα πράγματα και έβαλε τις πινελιές του.

Το πρώτο που έκανε ήταν να βελτιώσει την αμυντική της λειτουργία. Και προχώρησε με αλλαγές και σε πρόσωπα και σε σχηματισμούς.

Ο Κουέστα έδωσε τη θέση του στους Μπουσέ, Σιαμπάνη εναλλάξ, ο δεξιοπόδαρος Σάκιτς μετατράπηκε σε αριστερό μπακ και από δεξιά καθιερώθηκε ο Σούντγκρεν που ήταν ξένο σώμα για τον Αρη. Ο Μάντζιος, δηλαδή, κέρδισε μία μεταγραφή που μέχρι τώρα τον δικαιώνει απόλυτα.

Ο έμπειρος Μπεναλουάν βρήκε τα πατήματά του στο κέντρο της άμυνας μαζί με τον Ρόζ και το… γλυκό έδεσε με τα σέντερ χαφ. Αφεντικό της μεσαίας γραμμής είναι ο Ματίγια και τον πλαισιώνουν οι Σάσα, Τζέγκο. Ανάλογα τη σημασία του αγώνα και το πώς αγωνίζεται ο αντίπαλος ο Αρης κατεβαίνει με 4-2-3-1 η, και 4-3-3. Δίνει έμφαση στον άξονα, κλείνει χώρους παίζοντας σφιχτά και παίρνει αυτό που θέλει.

Μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι εκτός έδρας έχει κερδίσει Βόλο, Παναθηναϊκό, Παναιτωλικό, Λάρισα και ΟΦΗ χωρίς να δεχτεί ούτε ένα γκολ. Μόνο στο Περιστέρι έφερε ισοπαλία 2-2 και με παίκτη λιγότερο γύρισε το ματς.

Μεσοεπιθετικά ο Αρης διαθέτει εξαιρετικούς και έμπειρους παίκτες. Ο Μπρούνο Γκάμα και ο Μπερτόγλιο κάνουν τη διαφορά και σε αυτούς χρεώνεται κατά μεγάλο ποσοστό η αποτελεσματικότητα της ομάδας.

Στην… εξίσωση έχει αρχίσει να μπαίνει και ο Σιανέ Σίλβα, όχι όμως το βαρύ πυροβολικό Ματέο Γκαρσία. Για τον Αργεντίνο υπάρχει προβληματισμός, διότι δεν προσφέρει τα αναμενόμενα.

Ο Μάντζιος δεν έχει διστάσει να τον αφήσει στον πάγκο ποντάροντας στο σύνολο και την μαχητικότητα που βγάζει η ομάδα του.

Αυτό, άλλωστε, είναι το σήμα κατατεθέν του νέου Αρη. Ότι στο γήπεδο βγάζει ψυχή, τα δίνει όλα και αγωνίζεται με αυτοπεποίθηση. Ξέρει τι θέλει και κυρίως πώς να το κατακτήσει.

Και πέρυσι ο Αρης έπαιζε ωραία μπάλα, αλλά ήταν χαλαρός και αδικούσε τον εαυτό του. Τώρα έχουν σφίξει τα λουριά και υπάρχουν ρόλοι. Ο κάθε παίκτης γνωρίζει τι πρέπει να κάνει.

Η ομάδα έχει πλάνο, είναι οργανωμένη και ξεχωρίζει για τη σοβαρότητά της. Κι όσο συνεχίζει με αυτή τη διάθεση δεν θα προκαλέσει έκπληξη να διατηρηθεί ψηλά στην βαθμολογία και να βάλει νέα δεδομένα στο πρωτάθλημα και κατ’ επέκταση στο ελληνικό ποδόσφαιρο που έχει μεγάλη ανάγκη – απ’ όλες τις απόψεις – έναν πολύ δυνατό Αρη.