Για την ζεϊμπεκιά που χόρεψε ο Σβάρνας στο πρώτο γκολ της Λέστερ δεν μπορεί να κατηγορηθεί ο Καρέρα. Και θα είναι άδικο κάτι τέτοιο.

Πώς γίνεται, όμως, σε κάθε ματς η ΑΕΚ να μένει στα αποδυτήρια και να δέχεται γκολ με τόση ευκολία;

Αυτό κι αν είναι θέμα του προπονητή. Κάτι συμβαίνει μέσα στην ομάδα. Κι αυτό το κάτι έχει να κάνει με την πνευματική προετοιμασία των παικτών.

Επαγγελματίες είναι, οφείλουν να ασχοληθούν περισσότερο με τον εαυτό τους, αλλά εδώ μιλάμε για ένα σύνολο που βρίσκεται αλλού κι αλλού.

Κι όταν με το καλημέρα βλέπεις τον αντίπαλο να μπαίνει μπροστά στο σκορ με ένα και δυο τέρματα, τότε λογικό είναι να πέφτει η ψυχολογία σου. Απογοητεύεσαι διότι διαπιστώνεις ότι έχεις να ανέβεις ένα βουνό.

Ο Ιταλός σαν παλιός ποδοσφαιριστής πρέπει να κινηθεί ανάλογα και να δει πώς θα το γυρίσει. Ξέρει ότι είναι με την πλάτη στον τοίχο.

Με αυτή την εικόνα της ΑΕΚ ως πότε να τον στηρίζει ο Μελισσανίδης; Και γιατί να το κάνει από τη στιγμή που η ομάδα δεν θα αλλάξει πρόσωπο;

Με τον Απόλλωνα και τον Ολυμπιακό παίζονται πάρα πολλά στην ΑΕΚ.

Η συμπεριφορά των παικτών και τα αποτελέσματα θα καθορίσουν το μέλλον του Καρέρα στην Ενωση.

Δεν φτάνουν τα μεγάλα λόγια. Χρειάζονται πράξεις. Κι αυτή τη στιγμή μόνο ένα ποδοσφαιρικό ηλεκτροσόκ θα ταρακουνήσει την ομάδα.

Δεν λέω ότι κάποιοι παίκτες του 5 να φτάσουν στο 9, αλλά τουλάχιστον να δείξουν άλλη διάθεση, να τα δώσουν όλα και η ΑΕΚ να βγάλει ένταση στο παιχνίδι της. Να παλέψει κι όχι να είναι παθητική και να περιμένει την ήττα. Αυτό δεν εκφράζει την ΑΕΚ. Απλά δεν είναι ΑΕΚ.

Η κάθε μεγάλη ομάδα φαίνεται στα δύσκολα και ο κόσμος περιμένει αντίδραση.