Μπαίνω κατευθείαν στο ψητό. Το πρώτο πέναλτι του Σισέ ήταν ολοκάθαρο. Έστω με την υπόδειξη του VAR.

Ήταν μία ακόμη επιπόλαιη ενέργεια του άτσαλου Σενεγαλέζου, ο οποίος υστερεί στα μαρκαρίσματα με κάτω τη μπάλα και αυτή την κλωτσιά τη συνηθίζει.

Το δεύτερο του Ραφίνια δεν ήταν καν παράβαση. Γιατί; Διότι ο Βραζιλιάνος λειτούργησε ενστικτωδώς να προστατευτεί από το πολύ δυνατό σουτ του αντιπάλου.

Σε καμία περίπτωση δεν είχε πρόθεση. Και το αριστερό του χέρι ήταν μπροστά από το πρόσωπό του. Δεν αυξήθηκε ο όγκος του κορμιού του. Είναι τόσο απλό.

Όσο για το αν ήταν πάνω στη γραμμή εγώ είδα τα πόδια του Ραφίνια εκτός περιοχής.

Προφανώς το σώμα του είχε κλίση προς τα πίσω και στο VAR θεώρησαν ότι το χέρι του ήταν πάνω στη γραμμή η, εντός περιοχής.

Αλλά ο διαιτητής ούτε καν πήγε να δει τη φάση όπως είχε κάνει στο πρώτο πέναλτι.

Γι’ αυτό και ο Μανθάνο είναι εκτεθειμένος. Όπως και σε άλλες φάσεις που απέφυγε να δείξει κίτρινες κάρτες στους Γάλλους στα φάουλ που έκαναν στον Φορτούνη και τον Βρουσάι. Ήταν εχθρικός απέναντι στην ελληνική ομάδα.

Ο Ισπανός ρέφερι ήταν η αιτία που δημιούργησε μεγάλο εκνευρισμό στους παίκτες του Ολυμπιακού και δεν μπόρεσαν να δείξουν στο δεύτερο ημίχρονο την αναμφισβήτητη ανωτερότητά τους των πρώτων 45 λεπτών. Χάλασε το μυαλό τους και γι’ αυτό δεν προχωρώ σε αγωνιστική κριτική.

Έτσι, ο Ολυμπιακός έχασε από μία ομάδα που ήταν ανίκανη να φτιάξει έστω μία φάση για γκολ. Ο Σα, δηλαδή, μάζεψε τη μπάλα δυο φορές από τα δίχτυα χωρίς να απειληθεί.

Ήταν ένα άδικο αποτέλεσμα πέρα για πέρα.

Ο Ολυμπιακός είναι καλύτερη ομάδα από την Μαρσέιγ και μόνο με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσε να γνωρίσει την ήττα.

Κι επειδή η διαιτησία του πάει κόντρα σε αρκετά ευρωπαϊκά του ματς, μήπως χρειάζεται να αλλάξει την πολιτική του. Τα πολλά λόγια και οι δηλώσεις μάλλον κακό κάνουν.

Όσον αφορά την τελευταία αγωνιστική η Μαρσέιγ δεν έχει καμία τύχη στο Μάντσεστερ, όμως οι ερυθρόλευκοι οφείλουν να τα δώσουν όλα για να κερδίσουν την Πόρτο. Για πολλούς λόγους. Και πιο πολύ για τους ίδιους.