Για 20 λεπτά έπαιξε μπάλα ο Ολυμπιακός και κατάφερε να πάρει μια τεράστια νίκη σε βάρος του Παναθηναϊκού.

Και λέω τεράστια λόγω των σοβαρών απουσιών που είχε η ομάδα του Μαρτίνς, αλλά και από την αντίδραση των πράσινων στο δεύτερο ημίχρονο.

Το ματς ξεκίνησε με έναν Ολυμπιακό να μπαίνει πολύ δυνατά και μέχρι το γκολ του Φορτούνη ήταν ο απόλυτος κυρίαρχος παίζοντας τον αιώνιο αντίπαλό του σαν τη γάτα με το ποντίκι.

Με απλά λόγια έκανε ό,τι ήθελε και λογικά άνοιξε το σκορ.

Ήταν η ομάδα που είχε αυτοπεποίθηση και στόχο να καθαρίσει το ντέρμπι από νωρίς. Κι ας έπαιξε χωρίς καθαρό φορ.

Ο Παναθηναϊκός θύμισε μια ομαδούλα που πήγε στο Καραϊσκάκη φοβισμένη.

Από την περιοχή του βγήκε στο 25 που κέρδισε και το πρώτο κόρνερ.

Οι παίκτες του δεν μπορούσαν να αλλάξουν δεύτερη πάσα, έκαναν πολλά λάθη και έμοιαζαν να είναι εκτός τόπου και χρόνου.

Το ματς κάπως ισορρόπησε μετά το 30 όταν ο Ολυμπιακός έδωσε μέτρα στον Παναθηναϊκό.

Από ένα κόρνερ, μάλιστα, ο Κουρμπέλης για λίγο δεν σκόραρε.

Το σκηνικό άλλαξε στην επανάληψη με τις αλλαγές του Μπόλονι. Ο Κουρμπέλης γύρισε πίσω και έβαλε μια τάξη στο κέντρο της άμυνας.

Η ομάδα του άρχιζε να χτίζει σωστά τις επιθέσεις και εκμεταλλεύτηκε την αμυντική τακτική του Ολυμπιακού.

Κατά τη γνώμη μου οι ερυθρόλευκοι κακώς γύρισαν τόσο πίσω νωρίς. Έδωσαν το δικαίωμα στους πράσινους να πάρουν τα ηνία του αγώνα και στάθηκαν τυχεροί που δεν το πλήρωσαν.

Κι αυτό γιατί ο Παναθηναϊκός δημιούργησε τις προϋποθέσεις να ισοφαρίσει.

Σύμφωνα με την εικόνα του αγώνα στο δεύτερο ημίχρονο το πιο δίκαιο αποτέλεσμα θα ήταν η ισοπαλία.

Ο Ολυμπιακός δεν ασχολήθηκε καν με το επιθετικό κομμάτι κι έπαιξε απλά για να κρατήσει το 1-0. Λάθος απο τον προπονητή και τους παίκτες. Ειδικά σε τέτοιο ματς.

Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι εύλογα. Πρώτα για τον νικητή Ολυμπιακό. Πώς από το πρώτο φοβερό 20λεπτο άλλαξε τελείως το παιχνίδι του κι έπαιξε με την φωτιά;

Μου έκανε μεγάλη εντύπωση ότι μετά το 60 με 65 οι παίκτες του Μαρτίνς αδυνατούσαν να κρατήσουν μπάλα.

Περίεργη εικόνα για τον Ολυμπιακό. Είχε τις απουσίες του, αλλά αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία. Ο Ολυμπιακός είσαι και διαθέτεις πλούσιο και ποιοτικό  ρόστερ.

Ο δε Παναθηναϊκός έμεινε στα αποδυτήρια μέχρι το 25. Σιγά σιγά άρχισε να ανεβαίνει και στο δεύτερο ημίχρονο έκανε τα πάντα εκτός από το να σκοράρει.

Είχε τη μπάλα, οι παίκτες του μπήκαν στη φωτιά, κέρδισαν τις προσωπικές μονομαχίες, τις δεύτερες μπάλες και θύμισαν Παναθηναϊκό.

Στο βάθος του τούνελ φάνηκε φως…