Αρκετά ήταν τα τηλέφωνα που δέχθηκα χθες για την πρότασή μου να ισχύσει wild card στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Μάλιστα, κάποιοι παλιοί φίλοι μου παραπονέθηκαν γιατί δεν ανέφερα  άλλα ονόματα ομάδων που είναι ιστορικές και θα μπορούσαν να ξαναπαίξουν στην Σούπερ Λίγκα.

Όπως η Δόξα Δράμας, ο Πανσερραϊκός και το Παναιγιάλειος.

Ασφαλώς συμφωνώ μαζί τους και διευκρινίζω ότι η πρότασή μου περιλαμβάνει κάθε ομάδα που έχει όλες τις προϋποθέσεις.

Δηλαδή, να είναι καθαρή οικονομικά, να έχει υγιή διοίκηση, ακαδημίες, γήπεδο και φυσικά κόσμο.

Τονίζω το τελευταίο, διότι πραγματικά τίποτα και κανέναν δεν εξυπηρετεί  να συμμετέχει στην κατηγορία των μεγάλων μια ομάδα που είναι άψογη σε όλα της, αλλά δεν έχει οπαδούς.

Μόνο ο κόσμος ζωντανεύει τα γήπεδα και γι’ αυτό επιμένω για ομάδες που κόβουν εισιτήρια.

Το θέμα, βέβαια, είναι οι ποδοσφαιρικές αρχές να τολμήσουν να προχωρήσουν σε κάτι τέτοιο και δεν ξέρω αν είναι έτοιμες.

Έχω μιλήσει με πολύ κόσμο, αφουγκράζομαι θετική ανταπόκριση, όμως υπάρχουν πολλά στο παρασκήνιο που πάνε πίσω το όλο θέμα.

Μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι βρισκόμαστε στην Ελλάδα που τα πρόσωπα προσπαθούν να καπελώσουν τις ομάδες.

Αν, πάντως, θέλουμε να πάμε μπροστά και να εκσυγχρονίσουμε το ποδόσφαιρό μας η wild card είναι μία εξαιρετική λύση.

Όπως η συμμετοχή των μεγάλων συλλόγων με ομάδες Β΄ στα πρωταθλήματα της Β΄ και Γ΄ εθνικής, χωρίς βέβαια να έχουν δικαίωμα ανόδου.

Ειναι κάτι που επιθυμούν ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟΚ κι έχουν καταθέσει τις σχετικές προτάσεις τους.

Επαναλαμβάνω ότι μόνο με ρηξικέλευθες προτάσεις θα βγούμε από τη μιζέρια και θα μπούμε σε έναν άλλο ελπιδοφόρο δρόμο.

Αρκεί να υπάρχει διάθεση και να υπηρετηθεί το γενικό συμφέρον.