Μεγάλη νίκη για τον ΠΑΟΚ για πολλούς λόγους. Κατ’ αρχάς ξεκίνησε τη σεζόν με το δεξί που του δίνει αυτοπεποίθηση.

Εξασφάλισε τη συμμετοχή του στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ και προκρίθηκε σε βάρος μίας από τις πιο γνωστές τουρκικές ομάδες. Συν ότι το τάιμινγκ είναι τέτοιο που το 3-1 αποκτά μεγαλύτερη σημασία, ενώ κι ως χώρα πήραμε βαθμούς που τους έχουμε μεγάλη ανάγκη.

Ο Δικέφαλος μπορεί να βάλει στα ταμεία του περισσότερα από 8 εκατ. ευρώ και αυτό θα τον βοηθήσει να τακτοποιήσει τα οικονομικά του όσον αφορά τα δεδομένα που ισχύουν με την ΟΥΕΦΑ.

Τα πρώτα αγωνιστικά συμπεράσματα είναι θετικά για το μεσοεπιθετικό κομμάτι. Τα τρία γκολ στο πρώτο ημίωρο τα λένε όλα.

Ο ΠΑΟΚ είχε χαμένο πέναλτι και άλλες δυο, τρεις κλασικές ευκαιρίες. Ο νεαρός Τζόλης ήταν αποτελεσματικός και δικαιώνει τον προπονητή του.

Ο Σβαμπ δεν είναι Μαουρίτσιο. Διαθέτει γλυκιά πάσα, είναι ευφυής και πολύ έμπειρος. Δείχνει να μην το έχει στο ανασταλτικό κομμάτι και γι’ αυτό ο ΠΑΟΚ είχε σοβαρά θέματα στην αμυντική λειτουργία.

Ο Φερέιρα ρίσκαρε πολύ χωρίς να χρησιμοποιήσει κλασικό 6άρι. Ούτε ο Ελ Καντουρί μπορεί να παίξει αυτόν τον ρόλο.

Μια άλλη ομάδα στη θέση της Μπεσίκτας ίσως να είχε βάλει δύσκολα στον ΠΑΟΚ.

Ο Πορτογάλος είναι τυχερός που του βγήκε το ματς από την αρχή. Η ομάδα του, πάντως, έχει θέμα όταν δέχεται επιθέσεις.

Πιθανόν να μην του πάει το σύστημα με τους τρεις αμυντικούς. Θα δείξει. Ο ΠΑΟΚ έχει ανάγκη μεγάλων παικτών στα χαφ και τουλάχιστον έναν ακόμα σέντερ φορ.

Αυτό που μου άρεσε ήταν ότι ο ΠΑΟΚ μπήκε δυνατά και έδειξε πόσο πίστευε και ήθελε την πρόκριση. Τα κατάφερε γιατί αγωνίστηκε με πάθος. Ήταν πολύ πιο έτοιμος από τους Τούρκους.

Οι παίκτες του πήγαιναν με ψυχή πάνω στη μπάλα, έτρεξαν ουσιαστικά και είχαν καλές συνεργασίες. Έφεραν τον αγώνα στα μέτρα τους και παρά τις αδυναμίες τους ήταν σοβαροί. Η νίκη τους ήταν καθαρή και δίκαιη πέρα ως πέρα.