Τα γρήγορα γκολ στο Καραϊσκάκη με υποχρέωσαν δημοσιογραφικά να πάω στην Τούμπα. Αλλά η εικόνα ήταν απογοητευτική.

Ο καθένας μας καταλαβαίνει ότι 19 Ιουλίου δεν είναι δυνατόν να παιχτεί ποδόσφαιρο της προκοπής, όμως ο ΠΑΟΚ δεν είχε καμία σχέση με την ομάδα που κέρδισε τον Ολυμπιακό και πήρε βαθμό από την ΑΕΚ.

Ασφαλώς δεν μπορώ να γράψω κακή λέξη για τον Αρη, ο οποίος έπαιξε στην κυριολεξία με σύνθεση ανάγκης και μπράβο στους παίκτες του.

Έκαναν ό,τι μπορούσαν, τα έδωσαν όλα και αν μη τι άλλο τίμησαν τη φανέλα της ομάδας τους. Σε μία αλλαγή προχώρησε ο Ενινγκ κι αυτή για να κερδίσει λίγο χρόνο.

Ο ΠΑΟΚ μπήκε δυνατά, αλλά γρήγορα έριξε τον ρυθμό του. Είχε την κατοχή, όμως του έλλειπε η κίνηση χωρίς τη μπάλα και δυσκολευόταν να δημιουργήσει φάσεις για γκολ.

Ο Αρης αμυνόταν σθεναρά και όταν έπαιρνε τη μπάλα την άλλαζε με κοντινές πάσες χωρίς να δέχεται πίεση από τους αντιπάλους του…..

Έτσι πήγε σχεδόν όλο το παιχνίδι. Με τον ΠΑΟΚ να έχει την υπεροχή, όμως χωρίς ουσία.

Δεν έπαιξε γρήγορα, ούτε έβγαλε ένταση στο παιχνίδι του. Λες και ήταν ικανοποιημένος με την ισοπαλία. Ειδικά σε μερικά σημεία του ματς κάποιοι παίκτες έδιναν την εντύπωση ότι έκαναν αγγαρεία.

Ασφαλώς και το αποτέλεσμα στο Ολυμπιακός-ΑΕΚ έπαιξε τον ρόλο του, αλλά η εικόνα του ΠΑΟΚ ήταν για μια ακόμα φορά προβληματική. Συν το κλίμα στην ομάδα μετά την ιστορία με τα αθεώρητα δελτία υγείας.

Ο Αρης για τέταρτο σερί ματς στην Τούμπα έφυγε αήττητος κι αυτό λέει πολλά για τους κιτρινόμαυρους.