Μόνο είδηση δεν ήταν ότι ο Παναθηναϊκός έχασε μία ακόμη φορά από την Ρεάλ. Εδώ που τα λέμε, άλλωστε, η διαφορά των δύο ομάδων είναι πολύ μεγάλη σε όλα τα επίπεδα.

Μου προκαλεί, όμως, εντύπωση η κατάρρευση των πρασίνων στο τελευταίο δεκάλεπτο. Όπως με την Μπαρτσελόνα.

Στο τέλος της τρίτης περιόδου έφτασαν μόλις τρεις πόντους πίσω από τους Ισπανούς και μετά έσβησαν τα φώτα.

Για εμένα αυτό ήταν καθαρά θέμα ψυχολογίας. Δεν πίστευαν, δηλαδή, ότι θα μπορούσαν να κερδίσουν αυτό το ματς.

Καμία σημασία δεν έχει ότι ο Παναθηναϊκός μέχρι ενός ορισμένου σημείου το πάλεψε.

Αυτό που μετράει είναι κατά πόσο είσαι έτοιμος να κτυπήσεις ένα παιχνίδι. Κι ο χθεσινός Παναθηναϊκός πνευματικά είχε παραδοθεί πριν καν αρχίσει ο αγώνας.

Όσο για την κακή άμυνα, το θέμα των ριμπάουντ, αλλά και την αδυναμία κάτω από το καλάθι τα έχω επισημάνει άπειρες φορές.

Κι έχει σημασία ότι αυτά τα λέει ένας μη μπασκετικός, κάτι που σημαίνει ότι τα βλέπει και ο οποιοσδήποτε.

Οι μόνοι που προσπαθούν να παίξουν άμυνα είναι ο Παπαπέτρου, ο Μήτογλου – αν κι όταν παίζει – και ο Τζόνσον. Όλοι οι άλλοι απλά κοιτάνε και το μυαλό τους είναι μόνο στην επίθεση. Έτσι, όμως, η ομάδα δεν μπορεί να πάει πουθενά.

​​Κ​​​​αι για να τα λέμε όλα έχουν περάσει οι εποχές που ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός ήταν από τα φαβορί για την πρόκριση στα φάιναλ φορ και την κατάκτηση της κούπας. Τώρα είναι για να συμπληρώνουν την οκτάδα. Κι αυτό με μεγάλη δυσκολία….