Τα εύκολα δύσκολα έκανε ο ΠΑΟΚ στην Λάρισα. Βρήκε μια αποδεκατισμένη ΑΕΛ κι όχι μόνο δεν μπόρεσε να πάρει το ματς εύκολα, αλλά μετά το 2-1 αγχώθηκε.

Δεν το συζητάμε ότι η διαφορά ανάμεσα στις δύο ομάδες είναι πολύ μεγάλη, όμως στο ποδόσφαιρο τα πάντα είναι ανοικτά.

Ο ΠΑΟΚ μπήκε δυνατά, σκόραρε κι εκεί που έπρεπε να κρατήσει μπάλα και να ελέγξει τον ρυθμό επέτρεψε στους γηπεδούχους να κερδίσουν μέτρα και σε δυο τρεις φάσεις του πρώτου ημιχρόνου να απειλήσουν.

Κι αξίζουν πολλά μπράβο στους Θεσσαλούς που παρά τα πολλά αγωνιστικά τους προβλήματα προσπάθησαν για το καλύτερο.

Αυτό που δεν μου άρεσε από την Λάρισα στα πρώτα 45 λεπτά ήταν ότι οι παίκτες της κλωτσούσαν στο ψαχνό και δεν υπήρχε λόγος. Ιδιαίτερα αυτό το κτύπημα του Παπάζογλου στον Γιαννούλη ήταν αντιεπαγγελματικό. Ξύλο “έφαγε” και ο Μαουρίτσιο.

Στην επανάληψη ο ΠΑΟΚ ξεκίνησε με τον αέρα του 0-2, είχε δοκάρι με τον Πέλκα κι από εκεί και πέρα τίποτα.

Η ομάδα του Φερέιρα ταλαιπωρούσε τη μπάλα, δέχθηκε το γκολ και μετά έτρεχε.

Κι αυτό πρέπει να γίνει μάθημα στους παίκτες. Ότι κι η παραμικρή λεπτομέρεια μπορεί να κάνει τη διαφορά και να παίξει ρόλο στην τελική έκβαση ενός αγώνα. 

Ο ΠΑΟΚ έδειξε σιγουριά για τη νίκη και δεν ήθελε και πολύ να το πληρώσει. Ναι μεν η ΑΕΛ ήταν ακίνδυνη, αλλά ποτέ δεν ξέρεις.

Κι όπως έχει γίνει το ποδόσφαιρο με τα πολλά στημένα από οποιοδήποτε σημείο του αγωνιστικού χώρου όλα μπορούν να συμβούν. 

Ο προπονητής και οι παίκτες του ΠΑΟΚ καλά θα κάνουν να ξαναδούν τον αγώνα σε βίντεο. Δεν ήταν εικόνα ομάδας που πάει να πάρει το πρωτάθλημα.

Βρίσκονται σε τέτοιο επίπεδο που είναι υποχρεωμένοι να ζουν με την πίεση.

Είχαν απέναντί τους μια ομάδα που δεν συμπλήρωσε ούτε 18άδα κι όφειλαν να καθαρίσουν το ματς χωρίς να δώσουν δικαιώματα…