Τι ωραία εικόνα στο ΟΑΚΑ. Να έχει πολύ κόσμο και να χαίρεται για την καθαρή νίκη του Παναθηναϊκού.

Ενός Παναθηναϊκού που θύμισε λίγο τα παλιά. Μια ομάδα που ήξερε τι ήθελε στον αγωνιστικό χώρο και πώς να το πάρει.

Με παίκτες που έτρεξαν πολύ, πίεσαν τον αντίπαλο, είχαν όμορφες συνεργασίες και έβγαλαν πάθος.

Και με έναν προπονητή, ο οποίος με το κοουτσάρισμά του βοήθησε σημαντικά γι’ αυτό το δικαιότατο 2-0.

Δεν ξέρω αν ο ΠΑΟΚ είναι επηρεασμένος από τα τελευταία γεγονότα, πάντως κάθε άλλο παρά έδειξε την εικόνα της ομάδας που πάει φουλ για τίτλο.

Και με τον Βόλο είχε τα χάλια του και σήμερα ήταν πολύ λίγος. Γνώρισε την δεύτερη ήττα του στο πρωτάθλημα, ενώ απέτυχε να σκοράρει μετά από 69 συνεχόμενα παιχνίδια. Κι αυτό έχει τη σημασία του.

Δικαιολογημένα τα φώτα είναι στον Παναθηναϊκό, ο οποίος τον τελευταίο καιρό είναι φορμαρισμένος, κερδίζει και παίζει καλό ποδόσφαιρο.

Ιδιαίτερα στα ντέρμπι το Τριφύλλι είναι πολύ δυνατό και περιμένω να δούμε αμφίρροπα πλέι οφ.

Ο Δώνης και οι παίκτες του είχαν διαβάσει σωστά τον αγώνα και ο Παναθηναϊκός ήταν πολύ ισορροπημένος και έτοιμος για το ματς.

Πρόσεξε πολύ την άμυνά του, έπαιξε άμυνα ψηλά και προσπάθησε να κρατήσει αρκετά τη μπάλα.

Είχε πρόβλημα την αρχή όταν η μπάλα έφτανε στον Μίσιτς. Σε δυο, τρεις φάσεις απειλήθηκε.

Αλλά δεν επέτρεψε στον ΠΑΟΚ να κάνει το γνωστό του παιχνίδι του με κατοχή της μπάλας και γι’ αυτό ο Δικέφαλος είχε θέματα στην ανάπτυξη.

Οι αμυντικοί του έκαναν πολλά αβίαστα λάθη κι έτσι προήλθε το σωστά ακυρωθέν γκολ του Μακέντα.

Μοιραίος παίκτης του ΠΑΟΚ ήταν ο Ινγκασον, ο οποίος έκανε το χειρότερό του παιχνίδι, ενώ κακός για τα δεδομένα του ήταν και ο Βαρέλα. Η απουσία του Κρέσπο είναι κάτι παραπάνω από αισθητή.

Όλα τα λεφτά ήταν ο Μίσιτς, αλλά δεν είχε συμπαραστάτες.

Το έχω ξαναγράψει ότι ο Βιεϊρίνια χάνεται από αριστερά λόγω Γιαννούλη, ενώ ο Φερέιρα δεν μπορεί να διαχειριστεί σωστά ούτε τον Μαουρίτσιο.

Ο ΠΑΟΚ υστερεί στην αμυντική του λειτουργία, ενώ έχει σταματήσει πια να κάνει πολλές φάσεις.

Υπάρχει, δηλαδή, θέμα και στην δημιουργία.

Ο Παναθηναϊκός πέτυχε γρήγορα τα γκολ στις αρχές της επανάληψης και μετά περισσότερο έπαιξε με τον χρόνο παρά κυνήγησε ένα τρίτο γκολ. Λογικό.

Έδωσε γήπεδο στον ΠΑΟΚ, αλλά θωράκισε ακόμα περισσότερο τα νώτα του κι έδειξε ότι μπορεί να ανταποκριθεί και επιθετικά και αμυντικά.

Μου άρεσε ότι οι πράσινοι είχαν καθαρό μυαλό κι αυτό φαινόταν από το πώς άλλαζαν τη μπάλα και πώς ο ένας παίκτης κάλυπτε τον άλλον. Ήταν αποφασισμένοι για τη νίκη.

Σπουδαίο ματς έκανε ο Διούδης, ο Ινσούα με τον Γιόχανσον απέφυγαν τις πολλές κούρσες και περιορίστηκαν στα αμυντικά τους καθήκοντα, ενώ εξαιρετικός ήταν ο Σένκεφελντ.

Ο Ζαχίντ κατά διαστήματα έδειξε την κλάση του, ενώ θετικότατος ήταν ο Νάγκι. Έχει χαρακτηριστικά καθαρού ακραίου.

Σε γενικές γραμμές ο Παναθηναϊκός είναι σε πολύ καλό φεγγάρι και μακάρι να συνεχίσει έτσι γιατί το ελληνικό ποδόσφαιρο το έχει ανάγκη.