Αύριο Τετάρτη είναι προγραμματισμένη η συνάντηση των ιδιοκτητών του Big4 και τα μηνύματα μόνο θετικά δεν είναι.

Πρώτα από τον Ολυμπιακό που μίλησε για συζήτηση χωρίς ατζέντα και μετά από τον Αυγενάκη, ο οποίος άφησε να εννοηθεί ότι πάμε ολοταχώς για Grexit.

Είμαι πολλά χρόνια στο κουρμπέτι και μπορώ να αντιληφθώ το κλίμα που υπάρχει.

Διαισθάνομαι ότι η συνάντηση θα γίνει απλά για να γίνει. Για τα μάτια του κόσμου και φυσικά της ΦΙΦΑ και της ΟΥΕΦΑ.

Προσωπικά δεν περιμένω να βγει κάτι ουσιαστικό. Ούτε για το σήμερα, ούτε για το αύριο.

Γιατί; Διότι εδώ στην Ελλάδα κανένας δεν ενδιαφέρεται πραγματικά για το ποδόσφαιρο συνολικά. Μόνο για πάρτη του και την ομάδα του.

Ακόμα και να συμφωνήσουν τα 4 αφεντικά, για παράδειγμα στο ποιος θα προΐσταται στην ΚΕΔ, με την πρώτη αφορμή, το πρώτο λάθος η συμφωνία θα τιναχτεί στον αέρα.

Αν η συζήτηση είχε ένα στόχο που αφορούσε την επιχειρηματικότητα, την πολιτική, οτιδήποτε άλλο εκτός από το ποδόσφαιρο, δεν θα είχα λόγο να μην ήμουν αισιόδοξος.

Σε τέτοια θέματα όλοι η, έστω οι περισσότεροι κάποιοι στιγμή τα βρίσκουν. Ο καθένας ξεκαθαρίζει το… χωράφι του και δεν ασχολείται με το τι κάνει ο άλλος. Για παράδειγμα “Εγώ στα πετρέλαια, Εσύ στις κατασκευές”.

Η μπάλα έχει άλλο… Θεό! Και οι ισχυροί πιστεύουν ότι θα εξυπηρετηθούν τα συμφέροντά τους μόνο αν είναι αφεντικά με όλη τη σημασία της λέξης. Μόνοι τους κι όχι συνεταιρικά.

Γι’ αυτό και διαχρονικά υποστηρίζω ότι ο βασικός στόχος του κάθε μεγαλοϊδιοκτήτη είναι να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη.

Χθες ήταν ο Παναθηναϊκός του Βαρδινογιάννη και ο Ολυμπιακός του Κόκκαλη και του Μαρινάκη και σήμερα ο ΠΑΟΚ του Σαββίδη και η ΑΕΚ του Μελισσανίδη.

Κι όπως η ζωή κάνει κύκλους έτσι και στο ποδόσφαιρο. Δυστυχώς, πάντα πρέπει κάποιος να έχει το γενικό πρόσταγμα. Με η, χωρίς ΦΙΦΑ και ΟΥΕΦΑ.

Έτσι κι αλλιώς μία από τα ίδια είναι…