Δεν ξέρω αν ο Βαγγέλης Μαρινάκης ήταν εκείνος που κατέθεσε την πρόταση για συνάντηση με Σαββίδη, Μελισσανίδη η, το είπε στο στιλ “δεν έχω αντίρρηση”.

Όπως και αν έχει είναι ένα βήμα. Σημαντικό για εμένα. Και να δούμε ποια θα είναι η αντίδραση των αφεντικών της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ.

Μέχρι τώρα υπάρχει “διαρροή” από την Ενωση ότι ο Μελισσανίδης είναι θετικός. Κι αυτό είναι καλό νέο.

 Αν ισχύει, απομένει το τι θα πει και ο Σαββίδης.

Ας υποθέσουμε ότι και ο ιδιοκτήτης του ΠΑΟΚ δέχεται να τα πουν οι τρεις τους, κάτι που δεν μπόρεσε να πετύχει κανένας υπουργός και καμία κυβέρνηση. 

Αυτό που έχει σημασία είναι οι Μαρινάκης, Σαββίδης και Μελισσανίδης να τα πουν αντρίκεια και να βγει ένα αποτέλεσμα.

Αν είναι αυτό το ραντεβού να γίνει μόνο για τα μάτια του κόσμου και μετά ο καθένας να συνεχίσει τον πόλεμο εναντίον του άλλου, τότε καλύτερα να καθίσουν στα αυγά τους.

Δεν λέω ότι με το έτσι θέλω θα πρέπει να συμφωνήσουν. Όχι. Αλλά να συζητήσουν ξεκάθαρα και να τα βάλουν όλα στο τραπέζι.

Να υπάρχει ειλικρίνεια στις τοποθετήσεις τους. Κι αυτό από μόνο του είναι μεγάλη ιστορία. Ειναι πρόοδος.

Θα αποφύγω να γράψω περισσότερα γιατί πρώτα θέλω να δω τις εξελιξεις.

Όσο για το αν σε αυτή την ιστορική συνάντηση θα πρέπει να παραστεί ο Αλαφούζος, η απάντησή μου είναι ότι δεν θα έχει κανένα νόημα, διότι ο άνθρωπος ζει σε έναν δικό του κόσμο. Γι’ αυτό κι έχει απαξιώσει τόσο τον Παναθηναϊκό.

Εννοείται ότι το αφεντικό του μεγάλου Παναθηναϊκού πρέπει να βρίσκεται σε τέτοια ραντεβού. Όχι, όμως, ο Αλαφούζος. Είτε πάει, είτε δεν πάει είναι το ίδιο και το αυτό. Κι είναι κρίμα για το Τριφύλλι.