Πολύς κόσμος μου ζητάει να τοποθετηθώ για τον πόλεμο που έχει ξεσπάσει ανάμεσα στον Σωκράτη Κόκκαλη και τον Βαγγέλη Μαρινάκη.

Όσοι με διαβάζετε πολλά χρόνια γνωρίζετε ότι δεν έχω το παραμικρό θέμα να μην ακουμπήσω την υπόθεση.

Αλλά για να το κάνω όπως θέλω και πρέπει, επιβάλλεται να γνωρίζω αναλυτικά τα αληθινά οικονομικά στοιχεία κι όχι αυτά που λέει η κάθε πλευρά.

Κι αυτό θα γίνει μόνο αν ο Κόκκαλης και ο Μαρινάκης δώσουν στην δημοσιότητα την έγγραφη συμφωνία τους όταν έγινε η αλλαγή ιδιοκτησίας στην ΠΑΕ Ολυμπιακός.

Συγκεκριμένα ο Κόκκαλης τι παρέδωσε, τι ζήτησε και τι πήρε από τον Μαρινάκη. Κι ο Μαρινάκης τι ανέλαβε και τι έχει πληρώσει μέχρι τώρα.

Φυσικά αναφέρομαι στα πάντα. Μετοχές, ταμείο, υποχρεώσεις της ομάδας σε παίκτες, ατζέντηδες, υπαλλήλους και συνεργάτες της ΠΑΕ, μέχρι τον τελευταίο προμηθευτή, αθλητικό κέντρο, όλα. Κι ασφαλώς τι εκκρεμότητες – και δικαστικές – υπήρχαν και πριν την εποχή του Κόκκαλη.

Μόνο τότε θα μπορώ να τοποθετηθώ κι εγώ κι ο οποιοσδήποτε.

Και το καλύτερο θα είναι ο κόσμος του Ολυμπιακού να πληροφορηθεί με το νι και με το σίγμα πώς ακριβώς έχουν τα πράγματα. Τι ισχύει, για να βγάλει τα συμπεράσματά του. Στο κάτω κάτω το δικαιούται και το αξίζει.

Η αλήθεια, πάντως, είναι ότι το τάιμινγκ είναι ό,τι το χειρότερο. Οι οπαδοί του Ολυμπιακού αντί να ασχολούνται μόνο με την Τότεναμ και τον ΠΑΟΚ είναι αναγκασμένοι να παρακολουθούν τον χαρτοπόλεμο ανακοινώσεων δύο μεγάλων προέδρων και επιχειρηματιών που συνέδεσαν το όνομά τους με την σύγχρονη ιστορία του Ολυμπιακού.

Και βλέπω τον κόσμο κατσουφιασμένο, μαγκωμένο, προβληματισμένο κι ανήσυχο. Γιατί οι πάντες καταλαβαίνουν ότι ο μεγάλος χαμένος αυτής της ιστορίας είναι πρώτα ο Ολυμπιακός.