Βλέποντας τα δυο τελευταία ματς του Ολυμπιακού στο ΣΕΦ με Μακάμπι και Εφές αναρωτιέμαι τι έγινε στην Μόσχα και ο Ολυμπιακός κέρδισε την ΤΣΣΚΑ.

Μιλάμε τώρα για άλλη ομάδα. Στην κυριολεξία. Στη Ρωσία ο Ολυμπιακός ήταν ομάδα επιπέδου φάιναλ φορ.

Στον Πειραιά στα επόμενα παιχνίδια ο Ολυμπιακός ήταν μια ομάδα χωρίς αρχή, μέση και τέλος. Θλιβερή η εικόνα της.

Και δεν ξέρω πώς μπορεί να γίνει ανατροπή του σκηνικού. Αυτός ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να πάει πουθενά.

Εκτός αν ήταν μια κακή παρένθεση και ξαναδούμε την ομάδα που έβγαλε μάτια με την ΤΣΣΚΑ. Ο χρόνος θα δείξει.

Ο κόσμος, πάντως, δεν πιστεύει σε αυτόν τον Ολυμπιακό. Με την Εφές σημειώθηκε η μικρότερη προσέλευση στην φετινή Ευρωλίγκα και πολύ φοβάμαι ότι αν οι κόκκινοι συνεχίσουν να χάνουν το ένα ματς μετά το άλλο οι αγώνες τους στο ΣΕΦ θα γίνονται μεταξύ συγγενών, φίλων κι ελάχιστων πιστών.

Έτσι κι αλλιώς οι ερυθρόλευκοι οπαδοί δεν καίγονται για το μπάσκετ όπως οι πράσινοι. Το βάρος τους έχει πέσει στο ποδόσφαιρο. Λογικότατο.

Θα επαναλάβω, πάντως, ότι το καλοκαίρι έγινε κακός αγωνιστικός σχεδιασμός κι αυτό πληρώνει η ομάδα.

Οι πάντες έχουν ευθύνη στο μερίδιο που τους αναλογεί, αλλά το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι.

Οι Αγγελόπουλοι ασχολούνται, αλλά τα έχουν κάνει μαντάρα και για κάποιους από τον Νοέμβριο ο Ολυμπιακός είναι οφ και θα… βαράει μύγες. Η σεζόν μοιάζει χαμένη.

Αλλιώς τα είχαν υπολογίσει κι αλλιώς τους έρχονται. Και καλό είναι κάποια στιγμή να βγουν να μιλήσουν στον κόσμο.

Στο φινάλε φινάλε αφεντικά του Ολυμπιακού είναι…