Τι περιμένετε τώρα; Να το παίξω ξερόλας και να σας πω ότι περίμενα αυτόν τον θρίαμβο του Ολυμπιακού μέσα στη Μόσχα;

Θα είμαι μακράν ο μεγαλύτερος ψεύτης. Όχι μόνο δεν το περίμενα, αλλά ίσα ίσα που έλεγα ότι οι ερυθρόλευκοι θα χάσουν με κατεβασμένα χέρια, κεφάλια, κορμιά, όλα μαζί.

Κι όμως ο Ολυμπιακός έδωσε απαντήσεις σε όλους.

Πρώτα στον ίδιο του τον εαυτό και μετά στον κόσμο του και σε όλους εμάς που τον είχαμε ξεγραμμένο. Και γράφαμε ένα σωρό αρλούμπες. Εκτεθήκαμε ανεπανόρθωτα κι αυτό πρέπει να μας γίνει μάθημα.

Γιατί όταν κερδίζει την ΤΣΣΚΑ μέσα στο σπίτι της σημαίνει ότι η ομάδα του δεν είναι για πέταμα, αλλά ικανή για σπουδαία πράγματα.

Δεν θα ξεφύγω να αρχίσω να γράφω για υπερομάδα και τέτοια. Αυτό θα φανεί στην πορεία.

Απόψε, όμως, ο Ολυμπιακός θύμισε την ομάδα από τα παλιά. Με εξαιρετική άμυνα και επίθεση, με κυκλοφορία μπάλας, με ενέργεια, με αυτοπεποίθηση.

Δεν ήταν μια νίκη που ήρθε τυχαία η, στο τέλος.

Ο Κεμζούρα και οι παίκτες του έχτισαν αυτό το διπλό. Είχαν σχέδιο και το υπηρέτησαν σωστά σε όλη τη διάρκεια του αγώνα.

Υπήρχαν διαστήματα που ο Ολυμπιακός ήταν απολαυστικός. Έπαιξε ωραίο μπάσκετ κι έβαλε δύσκολα στον Ιτούδη και τους παίκτες του που σαφώς αιφνιδιάστηκαν. Ίσως να μην ήταν έτοιμοι να αντιμετωπίσουν μία τόσο δυνατή ομάδα που πήγε να τους νικήσει μέσα στην πανίσχυρη έδρα τους.

Όλοι οι παίκτες του Ολυμπιακού συνέβαλαν στο μερίδιο που τους αναλογεί σε αυτή την ιστορική νίκη που μπορεί να δώσει ώθηση στην ομάδα.

Αλλά χωρίς δεύτερη συζήτηση ο παίκτης που έκλεψε την παράσταση ήταν ο Πολ με τους 20 πόντους. Τρομερός και ο Πάντερ.

Για εμένα ήταν το αποτέλεσμα της σεζόν μέχρι τώρα. Ο Ολυμπιακός κούφανε τους πάντες και φέρνει τα πάνω κάτω. Στο χέρι του είναι να συνεχίσει ανάλογα.