Ο φετινός Ολυμπιακός μου επιτρέπει να βλέπω με αισιοδοξία τη συμμετοχή του στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ.

Προσωπικά θεωρώ καλή την κλήρωση. Η λογική λέει ότι οι ερυθρόλευκοι θα κοντραριστούν με τον Ερυθρό Αστέρα για την 3η θέση, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να πετάξουν λευκή πετσέτα με την Μπάγερν και την Τότεναμ.

Ειδικά με τους Αγγλους. Μπράβο τους που πέρυσι έφτασαν μέχρι τον τελικό της διοργάνωσης, αλλά φέτος είναι μια άλλη σεζόν.

Και η Τότεναμ δεν ξεκίνησε καλά. Προφανώς θέλει τον χρόνο της για να πάρει μπροστά, αλλά και πάλι στα δικά μου μάτια δεν είναι κάποιο θηρίο. Αντιμετωπίζεται.

Εδώ στο Καραϊσκάκη έχουν λυγίσει τόσες και τόσες ομαδάρες. Γιατί να μην χάσει και η Τότεναμ;

Όσο για την Μπάγερν, ο Ολυμπιακός δεν έχει να χάσει κάτι. Έτσι κι αλλιώς στο πρόγραμμα είναι δύο ήττες. Αλλά μέσα στον Πειραιά γιατί να μην παλέψει έστω για τον βαθμό;

Με τον Ερυθρό Αστέρα θα γίνουν δύο μάχες. Άλλο οι σχέσεις ομάδων και οπαδών εκτός γηπέδου κι άλλο τι παίζεται στον αγωνιστικό χώρο.

Οι Σέρβοι είναι δυνατοί και επικίνδυνοι. Το ίδιο, όμως, και ο Ολυμπιακός, ο οποίος φέτος έχει ισχυροποιηθεί στην άμυνα και είναι πιο σοβαρός, πιο οργανωμένος και πιο αποφασιστικός.

Μην ξεχνάμε ότι η ελληνική ομάδα διαθέτει πολύ μεγάλη εμπειρία και ξέρει πώς να διαχειριστεί τέτοια παιχνίδια.

Είναι δεδομένο ότι ο Μαρτίνς και οι παίκτες του θα πουλήσουν πολύ ακριβά το τομάρι της ομάδας τους και καλά θα κάνουν.

Έχουν εμπιστοσύνη στην ομάδα τους και ξέρουν ποιο είναι το ταβάνι τους…