Το φιλικό με την Ντιναμό Κιέβου ήταν το πιο δύσκολο τεστ για τον Ολυμπιακό ενόψει των δύο αγώνων με την Πλζεν.

Και σωστά οι ερυθρόλευκοι επέλεξαν μια ομάδα του επιπέδου των Ουκρανών για να δουν σε τι κατάσταση βρίσκονται.

Το γεγονός ότι ο Μαρτίνς σε παιχνίδι προετοιμασίας έκανε μόλις 4 αλλαγές δείχνει το πόσο σημασία έδωσε σε αυτό το ματς.

Το αποτέλεσμα δεν έχει καμία σημασία. Κι ας ήταν η 5η ισοπαλία. Το θετικό είναι ότι οι Πειραιώτες είναι σε καλό δρόμο.

Το παιχνίδι τους είχε αρχή, μέση και τέλος. Χαρακτηρίστηκε από την οργάνωση και τη σοβαρότητά του.

Ο Ολυμπιακός δεν θάμπωσε με την απόδοσή του, όμως οι παίκτες του είχαν διάθεση, έτρεξαν και μου άρεσε η γρήγορη μετάβασή τους από την άμυνα στην επίθεση.

Υπήρχε κάμψη στο πρώτο τέταρτο του δευτέρου ημιχρόνου, αλλά αυτά είναι φυσιολογικά. Και η Ντιναμό είχε τα θέματά της.

Δεν γίνεται αρχές Ιουλίου να βλέπουμε την ίδια μπάλα που υποτίθεται ότι θα θέλουμε να δούμε από τον Αύγουστο και μετά.

Σίγουρα ο Πορτογάλος τεχνικός θα έβγαλε τα συμπεράσματά του.

Αυτό που φαίνεται από χιλιόμετρα είναι η ποιότητα του Σεμέδο. Διαθέτει ηγετική φυσιογνωμία στο κέντρο της άμυνας και ίσως είναι ο παίκτης που έλλειπε από τον Ολυμπιακό.

Το θέμα είναι ποιος θα παίξει δίπλα του. Πολύ σημαντικό για την ομάδα συνολικά.

Καλά πατήματα έχουν ο Μπρούνο, ο Μασούρας και ο Ρατζέλοβιτς, ενώ ο Βαλμπουενά ξεχωρίζει με το που πάρει τη μπάλα στα πόδια.

Ο Γάλλος έπαιξε πίσω από τον δραστήριο Γκερέρο, αλλά βλέπω ότι ο Μαρτίνς τον υπολογίζει περισσότερο για τα άκρα, λόγω της παρουσίας του Φορτούνη.