Τα πάνω κάτω έχουν έρθει στον Ολυμπιακό μετά τις τελευταίες αποτυχίες σε Ελλάδα και Ευρώπη και για τα δεδομένα της ομάδας ο Πέδρο Μαρτίνς είναι τυχερός που κάθεται ακόμα στον «ερυθρόλευκο» πάγκο.

Και, μάλιστα, το κλίμα να είναι θετικό για την παραμονή του και τη νέα σεζόν. Βέβαια, το εύλογο ερώτημα που τίθεται είναι αν ο Πορτογάλος κερδίσει τις εντυπώσεις μέχρι το φινάλε του πρωταθλήματος.

Μένουν ακόμα 7 παιχνίδια, άρα κοντά στους δύο μήνες και μέχρι τότε πολλά μπορούν να συμβούν. Το τονίζω, διότι στην Ελλάδα είμαστε περισσότερο του τώρα παρά του χθες και του αύριο.

Και για να γίνω πιο συγκεκριμένος ας υποθέσουμε ότι ο Ολυμπιακός δεν κερδίζει τον Αρη. Για τον Οργανισμό που λέγεται Ολυμπιακός αυτό θα είναι αποτυχία, ανεξάρτητα αν ο Αρης είναι στα πολύ πάνω του και ο Μαρτίνς με τους παίκτες του ακόμα δεν έχουν ξεπεράσει το σοκ του αποκλεισμού στο κύπελλο από τη Λαμία.

Αυτό φάνηκε με τον Απόλλωνα. Ο Ολυμπιακός της Ριζούπολης δεν θα μπορεί να νικήσει αυτόν τον Αρη. Μόνο αν του πάει το ματς.

Στην περίπτωση, λοιπόν, που το αποτέλεσμα είναι αρνητικό, τι θα κάνει ο Μαρινάκης; Η, ποια θα είναι η αντίδρασή του αν δει την ομάδα του να μην ξανακερδίζει αυτόν τον Παναθηναϊκό που σέρνεται; Η, η ομάδα αποτύχει στο Αγρίνιο η, τη Λαμία;

Θα είναι έτοιμος ο ηγέτης του Ολυμπιακού να σηκώσει το βάρος της απόφασης να συνεχίσει ο Μαρτίνς;

Να ξεκαθαρίσω για μια ακόμα φορά ότι είμαι κάθετα αντίθετος στις συχνές αλλαγές προπονητών. Και μου αρέσουν οι ομάδες που στηρίζουν τους προπονητές τους.

Αρκεί, βέβαια, να υπάρχουν οι προϋποθέσεις και από τις δύο πλευρές για να συνεχιστεί η συνεργασία τους.

Η διοίκηση να σταθεί στο πλευρό του Μαρτίνς και να υλοποιήσει τις επιθυμίες του και ο Πορτογάλος να κάνει την αυτοκριτική του και να μάθει από τα σοβαρά λάθη του.

Το γεγονός, πάντως, ότι δεν μετάνιωσε για την ενδεκάδα που παρέταξε με τη Λαμία για εμένα είναι στα μείον του… Άλλη ομάδα ήταν ο Ολυμπιακός μόλις μπήκαν Φορτούνης, Ποντένσε και Χασάν.

Από εκεί και πέρα η επόμενη ημέρα στον Ολυμπιακό θα είναι δύσκολη, διότι υπάρχουν πολλά ανοικτά θέματα και επιβάλλεται να γίνουν διαπιστώσεις και να παρθούν αποφάσεις.

Για παράδειγμα: Πώς θα συμμαζευτεί η άμυνα; Χρειάζεται τουλάχιστον ένα πολύ μεγάλο στόπερ που θα μπορεί να καθοδηγεί την ομάδα, συν ένα δεξί μπακ ενδεκάδας. Στα χαφ είναι απαραίτητος ένας Μιλιβόγεβιτς, ο οποίος να έχει την ικανότητα να προωθεί ουσιαστικά το παιχνίδι.

Στα εξτρέμ ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να περιμένει τον Χριστοδουλόπουλο, διότι θα αργήσει να επιστρέψει. Άρα, αυτόματα θα βγει στην αγορά για την απόκτηση ξένου παίκτη που πρέπει να κάνει τη διαφορά.

Όσο για τη θέση του σέντερ φορ το ερώτημα είναι αν ο Μαρτίνς  επιμείνει στον Χασάν και ποντάρει στον Σολδάνο.

Σε αυτή την περίπτωση ο Ολυμπιακός θα ρισκάρει πολλά, όμως από την άλλη δεν θα είναι σωστό να πάει κόντρα στα θέλω του προπονητή. Τότε, για ποια συνεργασία θα μιλάμε;

Εννοείται ότι στο κάδρο υπάρχουν ακόμα η αγορά του Σα και οι πιθανές πωλήσεις  βασικών παικτών (Φορτούνης, Ποντένσε, Σισέ, Κούτρης, Καμαρά), όμως το νερό στο αυλάκι θα μπει μετά την οριστικοποίηση της παραμονής του Μαρτίνς η, την απόφαση για αλλαγή προπονητή που για τον Ολυμπιακό θα σημαίνει «πάμε ξανά από την αρχή».