Αν και ο Σκουλάς τα έκανε μαντάρα στην Τούμπα, δεν θα ασχοληθώ με τη διαιτησία.

Αγωνιστικά ναι μεν ο ΠΑΟΚ πέρασε στους «4» με ένα πέναλτι που δεν ήταν, αλλά σύμφωνα με την εικόνα του ματς αυτός άξιζε την πρόκριση.

Τα στατιστικά μιλάνε από μόνα τους. Ο ΠΑΟΚ έπαιξε τον Πανιώνιο σαν τη γάτα με το ποντίκι, έχασε σωρεία ευκαιριών και θα μπορούσε να είχε καθαρίσει στην κανονική ροή του αγώνα.

Ο ΠΑΟΚ φάνηκε επηρεασμένος από το 1-1 με τον Αρη και την κακή απόδοσή του. Γι’ αυτό κι απόψε έπαιξε βιαστικά και με εκνευρισμό.

Δεν είχε καθαρό μυαλό να αγωνιστεί όπως ξέρει, δηλαδή, με ωριμότητα να επιβάλλει το παιχνίδι του και να χτίσει σωστά φάσεις για γκολ.

Οι περισσότερες τελικές έγιναν είτε από ατομικές προσπάθειες, είτε από την αναμπουμπούλα στην αντίπαλη περιοχή.

Σαφώς υπήρχε και το άγχος από το 2-1 του πρώτου ματς, οπότε δεν ήθελε και πολύ το ματς να ανάψει. Ειδικά όταν ο Πανιώνιος απάντησε αμέσως στο γκολ του Μπίσεσβαρ.

Αξίζουν, πάντως, πολλά μπράβο στους ΠΑΟΚτζήδες, διότι αν και ήθελαν δύο γκολ πίστεψαν μέχρι το τέλος ότι θα τα καταφέρουν.

Αυτό δείχνει ότι έχουν κότσια και τρομερή αυτοπεποίθηση. Αντίθετα με τους παίκτες του Πανιωνίου που κυριεύτηκαν από το άγχος και δεν άντεξαν.

Κι αυτοί πάλεψαν σαν λιοντάρια, πέτυχαν δύο γκολ με τέσσερις τελικές, όμως προς το τέλος του ματς άρχισαν να λυγίζουν.

Έχουν δίκιο για το πέναλτι, όμως ξέρουν ότι πολύ νωρίτερα θα μπορούσαν να είχαν δεχθεί κι άλλα τέρματα.

Έγινε ένα ματς με τρομερό ενδιαφέρον. Είχε μια άγρια ομορφιά που καθήλωνε όποιον το παρακολουθούσε.

Ο ΠΑΟΚ δεν ήταν τόσο καλός όσο στα τελευταία ματς του πρωταθλήματος πριν τον Αρη, όμως και πάλι ήταν ο πρωταγωνιστής.

Ο Λουτσέσκου έκανε πολλές αλλαγές, υπήρχαν διαστήματα που η ομάδα του έπαιξε άναρχα, όμως σε κάθε περίπτωση αυτός ο ΠΑΟΚ έχει αποκτήσει νοοτροπία νικητή και σαφώς έχει αλλάξει επίπεδο…