Η πρόκριση για τον Ολυμπιακό χάθηκε στα τελευταία λεπτά του πρώτου αγώνα.

Απόψε δεν μπόρεσε να σκοράρει και να αποφύγει το γκολ κι έτσι τα κατάφερε να αποκλειστεί από μια ομάδα που σε καμία περίπτωση δεν είναι καλύτερή του.

Ο Ολυμπιακός πλήρωσε τα βαριά κορμιά που έχει στο κέντρο της άμυνάς του.

Η Ντιναμό σκόραρε στην πρώτη τελική της και πήρε τη πρόκριση χωρίς να δείξει κάτι το ιδιαίτερο.

Ίσα ίσα που ήταν χωρίς επίσημους αγώνες κοντά στους δύο μήνες και ο Ολυμπιακός έκανε ό,τι έπρεπε για να μην το εκμεταλλευτεί.

Οι ερυθρόλευκοι αδίκησαν τον εαυτό τους. Αν δουν τα βίντεο των δύο αγώνων θα συνειδητοποιήσουν ότι χάθηκε μια πολύ μεγάλη ευκαιρία να συνεχίσουν στην Ευρώπη.

Και ασφαλώς η ευθύνη ανήκει στους παίκτες και τον προπονητή, ο οποίος είναι εργατικός, το ψάχνει, αλλά κάτι του λείπει στα απαιτητικά παιχνίδια.

Την ώρα, λοιπόν, που ο Ολυμπιακός είχε φέρει το ματς στα μέτρα του δέχθηκε τέρμα και, μάλιστα, στην πρώτη οργανωμένη επίθεση της Ντιναμό.

Για μια ακόμα φορά φάνηκε το πρόβλημα που αντιμετωπίζει στα στόπερ. Και ο Μεριά και ο Σισέ δεν είχαν καλή τοποθέτηση και το 1-0 σημειώθηκε κόντρα στη ροή του αγώνα.

Μέχρι τότε ο Ολυμπιακός δεν ήταν εντυπωσιακός, όμως διατηρούσε τον έλεγχο του ματς και αρκετές φορές έβαλε δύσκολα στους αμυντικούς της Ντιναμό.

Οι Ουκρανοί είχαν θέμα στην δεξιά τους πλευρά κι από εκεί προσπάθησαν οι ερυθρόλευκοι να κτυπήσουν με τους Φορτούνη, Τσιμίκα και Ποντένσε.

Μετά το γκολ οι παίκτες του Ολυμπιακού έχασαν την αυτοσυγκέντρωσή τους, άρχισαν τα λάθη και στο τέλος του ημιχρόνου παραλίγο να γίνει το 2-0.

Στην επανάληψη ο Ολυμπιακός δεν είχε άλλη επιλογή από το να ανεβάσει τα μέτρα του και να πιέσει τους Ουκρανούς, οι οποίοι άρχισαν να μένουν από δυνάμεις.

Σε δυο περιπτώσεις η ομάδα του Μαρτίνς θα μπορούσε να είχε σκοράρει με τους Χασάν, Γκερέρο και στη συνέχεια να διεκδικούσε ό, τι ήταν δυνατόν, όμως ο γκολκίπερ της Ντιναμό στάθηκε στο ύψος του.

Ο Μαρτίνς τα έπαιξε όλα για όλα με τις αλλαγές, αλλά η ομάδα του έπρεπε να είναι πιο γρήγορη και να είχε καλύτερες συνεργασίες.

Ο Ποντένσε, για παράδειγμα, ήταν ατομιστής και σε πολλές περιπτώσεις με τις επιπόλαιες ενέργειές του φρέναρε αρκετές επιθέσεις της ομάδας του.

Ο Μασούρας έδωσε πνοή στην επίθεση, αντίθετα με τον Ντίας που ήταν εκτός αγώνα.