Ο πραγματικός Ολυμπιακός είναι αυτός του δευτέρου ημιχρόνου. Αρκεί το μυαλό των παικτών του να είναι καθαρό και να έχει στο παιχνίδι του πλάνο, αποφασιστικότητα και ένταση.

Στο πρώτο ημίχρονο η ομάδα του Μαρτίνς έμεινε στα αποδυτήρια.

Δέχθηκε το γκολ από διπλό λάθος. Πρώτα του Βούκοβιτς και μετά του Σα και σαν να τα παράτησε.

Ο ένας παίκτης συναγωνίζονταν τον άλλο στο ποιος θα υποπέσει στο πιο γρήγορο λάθος.

Η άμυνα ήταν για τα θηρία, το κέντρο χαμένο στο διάστημα και η επίθεση ανύπαρκτη.

Δεν βλεπόταν ο Ολυμπιακός, αντίθετα με την ΑΕΚ που ήταν σωστά στημένη και υπό προϋποθέσεις θα μπορούσε να έχει σημειώσει και δεύτερο γκολ.

Στα πρώτα 45 λεπτά η Ενωση ήταν πολύ καλύτερη και είχε τον πλήρη έλεγχο του αγώνα.

Στην επανάληψη, όμως, η ΑΕΚ έζησε έναν εφιάλτη.

Ο Ολυμπιακός μπήκε με πατημένο το γκάζι,  ισοφάρισε γρήγορα και μετά έκανε ό, τι ήθελε.

Η είσοδος του Τοροσίδη βοήθησε πολύ τους ερυθρόλευκους, οι οποίοι δεν είχαν πίεση στην άμυνά τους και βρήκαν την ευκαιρία να απλώσουν το παιχνίδι τους από τα άκρα, παρά το γεγονός ότι ο Χριστοδουλόπουλος, που είχε μπει αλλαγή, έφυγε-μάλλον- με σοβαρό τραυματισμό.

Οι Καμαρά, Γκιγιέρμε ανέβασαν αισθητά την απόδοσή τους και η Ολυμπιακός κυριάρχησε στο κέντρο, ενώ ταυτόχρονα ο Φορτούνης πήρε πολλές μπάλες, κάτι που δεν ίσχυσε στο πρώτο ημίχρονο.

Ο διεθνής άσος πέτυχε δύο τέρματα, είχε κι άλλη ευκαιρία για τρίτο γκολ και γενικά ήταν αυτός που σήκωσε στην πλάτη του τον Ολυμπιακό για να πανηγυρίσει μια τεράστια νίκη.

Όχι μόνο γιατί κλείδωσε την δεύτερη θέση, αλλά επειδή απέκτησε μεγάλη ψυχολογία ενόψει της ρεβάνς στο Κίεβο.

Στα προηγούμενα σχόλιά μου τόνιζα ότι το πρόβλημα του Ολυμπιακού είναι η πνευματική του κατάσταση. Κι απόψε επιβεβαιώθηκα 100%.

Μόνο μεγάλες ομάδες δείχνουν τέτοια αντίδραση όταν είναι με την πλάτη στον τοίχο.

Η ΑΕΚ γκρέμισε ό,τι έχτισε στην αρχή του αγώνα κι αυτό θα πρέπει να απασχολήσει σοβαρά τον Χιμένεθ και τους παίκτες του.

Είναι πολύ πικρό για τον κόσμο να βλέπει την ομάδα του να δέχεται σε ντέρμπι τέσσερα γκολ σε ένα ημίχρονο.

Και η εμφάνιση της ομάδας να είναι η μέρα με τη νύχτα σε σχέση με το πρώτο ημίχρονο. Η ΑΕΚ είναι άξια της μοίρας της.

Δεν έχει κανένα νόημα να αναλύσω τα λάθη της ΑΕΚ και γιατί κατέρρευσε, διότι η ευθύνη είναι συνολική. Απλά η Ενωση ήταν αλλού για αλλού και ξεφτιλίστηκε.

Η ομάδα του Χιμένεθ χρειαζόταν μόνο τη νίκη και στο δεύτερο ημίχρονο έπαιξε σαν να ήθελε να χάσει με όσο το δυνατόν λιγότερα γκολ. Ντροπή…