Φαίνεται, τελικά, ότι στα ντέρμπι Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού δεν τα έχουμε δει όλα…

Και δεν ξέρουμε τι μας επιφυλάσσει το μέλλον…

Διαχρονικά η θέση μου είναι ότι ο στρατηγός ποτέ δεν πρέπει να εγκαταλείπει τη μάχη.

Κι αυτό ισχύει για τον Ολυμπιακό, τον Παναθηναϊκό, για τους πάντες.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι να αντιδράσεις για τη διαιτησία η, για ό,τι άλλο πιστεύεις ότι έχεις αδικηθεί.

Όχι, όμως, να παίρνεις την ομάδα και να φεύγεις.

Οι οπαδοί του Ολυμπιακού δηλώνουν ικανοποιημένοι, γιατί-πολύ απλά- είναι οπαδοί.

Οι υγιώς σκεπτόμενοι φίλαθλοι ξέρουν καλά ότι οι Αγγελόπουλοι έκαναν μεγάλο λάθος.

Δεν μπορώ να ξέρω αν ήταν προαποφασισμένο η, τα αδέλφια ψάχνουν ηρωική έξοδο. Θα φανεί στην πορεία…

Και προσωπικά δεν με ενδιαφέρει. Ούτε θα καθίσω να ασχοληθώ με τα προσωπικά τους θέματα και τις δικαστικές διαμάχες που έχουν με τον πατέρα τους. Αν είναι δυνατόν.

Πρέπει να μάθουν, όμως, ότι ο Ολυμπιακός είναι πάνω από αυτούς. Όπως και ο Παναθηναϊκός είναι πάνω από τον Γιαννακόπουλο.

Αυτό που έγινε απόψε αποτελεί μαύρη σελίδα στην ιστορία του Ολυμπιακού κι ασφαλώς του ελληνικού μπάσκετ.

Για μια ακόμα φορά γίναμε ρόμπα διεθνώς και ιδιαίτερα στην Αμερική από την οποία είχε έρθει τηλεοπτικό συνεργείο για τον Πιτίνο και τον Μπλατ.

Θα τα έχασαν οι συνάδελφοι με αυτά που έζησαν, όπως και ο 66χρονος προπονητής του τριφυλλιού.

Ο Αντετοκούνμπο να θριαμβεύει στο NBA και εμείς εδώ να γινόμαστε μάρτυρες θλιβερών καταστάσεων. Κρίμα.