Ο Ολυμπιακός δεν… εμφανίστηκε στην Τούμπα κι αυτό δεν οφείλεται μόνο στην απόφαση του Μαρτίνς να ξεκινήσει τον Νάτχο αντί του Καμαρά.

Ο Πορτογάλος το έκανε αυτό επειδή η ομάδα του ήθελε πάση θυσία τη νίκη και πίστεψε ότι με τον Ισραηλινό ο Ολυμπιακός θα είχε περισσότερη δημιουργία στο παιχνίδι του και τον Φορτούνη απελευθερωμένο να βρεθεί ακόμα πιο κοντά στην αντίπαλη περιοχή.

Έτσι, ο Ολυμπιακός ήταν άδειος στον άξονα και οι παίκτες του ΠΑΟΚ έκαναν ό,τι ήθελαν.

Ακόμα κι από τα άκρα που οι Ποντένσε και Λάζαρος δεν βοήθησαν καθόλου τα μπακ. Ο Τοροσίδης με τον Κούτρη ταλαιπωρήθηκαν πολύ. Ειδικά ο Κούτρης από τον Ζαμπά.

Γενικά οι ερυθρόλευκοι βρέθηκαν σε κακή αγωνιστική βραδιά και για εμένα ο λόγος έχει να κάνει με την πνευματική προετοιμασία της ομάδας.

Πριν το παιχνίδι είχα γράψει ότι ο Ολυμπιακός δεν πρέπει να μείνει ούτε στο ματς του πρώτου γύρου, ούτε στους τελευταίους αντιπάλους που κερδίζει πολύ εύκολα.

Ο ΠΑΟΚ είναι ισχυρός, αήττητος και μέσα στο σπίτι του λογικό ήταν να τρώει σίδερα.

Είναι ωραίο να είσαι αισιόδοξος, αλλά να πατάς στη γη. Στον Ολυμπιακό έβγαλαν προς τα έξω ότι έχουν τόσο καλή ομάδα που δεν καταλαβαίνουν τίποτα και κανέναν. Και πήγαν στην Τούμπα και τους έψαχνες!

Δεν ξέρω τι έκανε ο Μαρτίνς στη θεωρία, αλλά στην πράξη τα μούσκεψε. Και δεν είναι δυνατόν να λέει ότι το γρήγορο γκολ του Βιεϊρίνια άλλαξε τελείως τη ροή του αγώνα. Είχε μπροστά του ολόκληρο ματς και ο Ολυμπιακός με το καλημέρα πέταξε λευκή πετσέτα;

Αυτό δεν τιμά ούτε τον ίδιο, ούτε τους παίκτες. Κι ούτε εκφράζει τον Ολυμπιακό.

Γι’ αυτό λέω ότι οι Πειραιώτες δεν ήταν έτοιμοι για ένα τόσο απαιτητικό ματς. Διαφορετικά θα έβγαζαν αντίδραση. Κάτι θα έδειχναν. Να δημιουργούσαν μια φάση της προκοπής, να τους ένιωθε ο ΠΑΟΚ.

Κι όχι να αλλάζουν πάσες παίζοντας ανούσιο ποδόσφαιρο. Η εικόνα του Ολυμπιακού ήταν τέτοια που νόμιζες ότι δεν πίστευε στη νίκη.

Άλλα έλεγαν οι παίκτες και ο προπονητής του κι άλλα είδαμε. Ακριβώς τα ανάποδα.

Υποτίθεται ότι ο Ολυμπιακός καιγόταν περισσότερο για τη νίκη, ενώ ο ΠΑΟΚ ήταν βολεμένος και με την ισοπαλία.

Κι όμως οι ΠΑΟΚτζήδες πανηγύριζαν και στα τάκλιν. Οι παίκτες έβγαζαν φωτιές, αλλά ταυτόχρονα είχαν καθαρό μυαλό και τρομερή αυτοπεποίθηση. Πίστευαν πολύ στον εαυτό τους και την ομάδα τους. Ήξεραν τι ήθελαν και πώς να το πάρουν. Ενώ ο Ολυμπιακός ήταν αλλού κι αλλού…

Γι’ αυτό ο κόσμος πικράθηκε. Διότι η ομάδα  ηττήθηκε χωρίς να παλέψει. Άλλη ομάδα σε σχέση με αυτή που στο Καραϊσκάκη έπαιξε μονότερμα τον ΠΑΟΚ, αλλά η μπάλα δεν έμπαινε μέσα. Στην Τούμπα ο Ολυμπιακός έμεινε στα αποδυτήρια.