Το χειρότερο φετινό του παιχνίδι έκανε ο ΠΑΟΚ. Ούτε μία ευκαιρία από οργανωμένη προσπάθεια δεν μπόρεσε να φτιάξει η ομάδα του Λουτσέσκου.

Για τέτοια χάλια μιλάμε και λογικό ήταν να χάσει.

Όχι γιατί η Βίντι ήταν ανώτερη, αλλά γιατί ο ΠΑΟΚ δεν βλεπόταν. Για τα… θηρία ήταν.

Η αίσθησή μου είναι ότι ο Δικέφαλος υποτίμησε τους Ούγγρους.

Ακόμα κι όταν έγινε το 0-1 από λάθος του Κρέσπο, ο ΠΑΟΚ πίστευε ότι με τον άλφα η, τον βήτα τρόπο θα  ισοφάριζε και θα γύριζε το ματς.

Κι όμως δέχθηκε κι άλλο γκολ και μετά ήταν ανίκανος να βρει τις απαντήσεις για να μπει στον αγώνα.

Η κακή εικόνα ήταν πισωγύρισμα για τον ΠΑΟΚ και το μέλλον θα δείξει αν ήταν απλά μια κακή παρένθεση.

Δεν δέχομαι ως δικαιολογία ότι το μυαλό του ΠΑΟΚ είναι μόνο στο πρωτάθλημα. Είναι μια ομάδα με μεγάλες δυνατότητες, πλούσιο ρόστερ και δεν μπορεί να διασύρεται μέσα στην Τούμπα από αντιπάλους σαν την Βίντι.

ΤΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ για τον Ολυμπιακό ήταν να επιστρέψει στις νίκες για να βρει την ηρεμία του.

Θα ήταν κρίμα κι άδικο να μην τα καταφέρει απέναντι σε μια ομάδα που μάλλον ήταν διαφημισμένη στα ελληνικά μήντια.

Ειδικά στο πρώτο ημίχρονο Ολυμπιακός θα μπορούσε να πετύχει μέχρι και τρία με τέσσερα τέρματα.

Έκανε ό,τι ήθελε στον αγωνιστικό χώρο, εκτός από το να σκοράρει.

Και, τελικά, το γκολ ήρθε από τον Τοροσίδη. Εκεί ηρέμησε ο Ολυμπιακός και μετά περισσότερο διαχειρίστηκε το ματς, αν και είχε ανάγκη από ένα ακόμα τέρμα που το πέτυχε στο τέλος.

Ο Ολυμπιακός έβγαλε ενέργεια, οι παίκτες του είχαν καλές συνεργασίες και έδειξε ότι ήθελε το ματς πάση θυσία για να γυρίσει στην κανονικότητα.

Σαφώς για μια ακόμα φορά φάνηκε το πρόβλημα στο γκολ που έχει να κάνει και με το άγχος.

Το δίδυμο Μπουχαλάκη, Καμαρά έφερε μια ισορροπία στον άξονα, ο Φορτούνης ήταν κεφάτος και ο Λάζαρος άτυχος. Ο Ποντένσε παίζει καλύτερα από αριστερά, ενώ δεν μου άρεσε ο Ναουέλ. Λίγα πράγματα.