Απεχθάνομαι τις υπερβολές. Κι ειδικά όταν πρόκειται για πολύ μεγάλους ποδοσφαιριστές όπως είναι ο Γιάγια Τουρέ.

Δεν ξέρω πόσοι είδατε τον αγώνα κυπέλλου του Ολυμπιακού με τον Λεβαδειακό και τι εντυπώσεις βγάλατε για το ντεμπούτο του Ιβοριανού.

Ο Τουρέ είναι ακόμα ανέτοιμος και, μάλιστα, χρειάζεται αρκετή δουλειά για να μπορέσει να ανταποκριθεί στις συνθήκες ενός κανονικού αγώνα πρωταθλήματος.

Δεν το συζητάμε για την τεράστια ποιότητά του. Το παλικάρι είναι παίκτης παγκόσμιας κλάσης και το έχει αποδείξει εδώ και πολλά χρόνια.

Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι σε αυτή τη φάση είναι παίκτης ενδεκάδας για τις απαιτήσεις του Ολυμπιακού.

Στον προχθεσινό αγώνα ο 35χρονος μεσοεπιθετικός μπήκε με διάθεση, ήθελε να δείξει πράγματα, όμως το βαρύ κορμί του και η φυσική του κατάσταση δεν τον άφησαν να ξεδιπλώσει το πλούσιο ταλέντο του.

Αυτοί που έγραψαν και είπαν ότι έβγαλε μάτια, μόνο κακό κάνουν στον ποδοσφαιριστή και τον Ολυμπιακό.

Στο κάτω κάτω η αλήθεια δεν κρύβεται. Ο Μαρτίνς τον έβαλε σε ρόλο δεκαριού, αλλά ο Τουρέ δεν μπόρεσε να τρέξει όσο έπρεπε και περιοριζόταν σε πολλές κοντινές πάσες.

Έκανε κι ορισμένα τάκλιν περισσότερο για να παίρνει ανάσες. Μιλάμε για πανέξυπνο και πολύπειρο παίκτη.

Σε δυο, τρεις περιπτώσεις έδειξε την κλάση του, αλλά αναφέρομαι ως γενική εικόνα.

Για εμένα, όπως είναι τώρα ο Ιβοριανός, μόνο ως αλλαγή και για λίγα λεπτά ίσως να βοηθήσει τον Ολυμπιακό.

Επειδή τον βλέπω να θέλει να μπει στην ομάδα είναι υποχρεωμένος να εργαστεί ακόμα πιο εντατικά.

Και φυσικά να ρίξει το βάρος του στην φυσική κατάσταση. Από εκεί ξεκινούν όλα για να βρει τον πραγματικό του εαυτό.