Όταν ο αντίπαλος βρίσκει έξι ευκαιρίες να κάνει σουτ προς την εστία σου, τότε είσαι άξιος της μοίρας σου να δεχθείς γκολ. Όπως έγινε απόψε στη Βουδαπέστη με την εθνική μας.

Για το δεύτερο γκολ του Ούγγρων που σημειώθηκε κόντρα στη ροή του αγώνα ευθύνεται όλη η ομάδα. Δεν είναι μόνο θέμα της άμυνας, αλλά συνολικά της λειτουργίας της εθνικής που γνώρισε μια φτηνή ήττα.

Κι αυτό διότι η Ουγγαρία δεν έδειξε κάτι το ιδιαίτερο. Ναι μεν πέτυχε δύο όμορφα γκολ – ειδικά το πρώτο ήταν ποίημα και σε δημιουργία και σε εκτέλεση – όμως σαν ποιότητα παικτών και δυνατοτήτων της ως ομάδα σε καμία περίπτωση δεν είναι καλύτερη από εμάς.

Κέρδισε, όμως, δίκαια, διότι υπηρέτησε σωστά το πλάνο του προπονητή της στο δεύτερο ημίχρονο και έπαιξε με πάθος.

Ουσιαστικά οι Ούγγροι μας κέρδισαν όπως εμείς έχουμε πάρει στο παρελθόν τόσα και τόσα παιχνίδια. Με την καλοστημένη και δυνατή άμυνά μας.

Μετά το διπλό στο Ταλίν περίμενα πολλά περισσότερα από τους διεθνείς. Δεν βρέθηκαν σε καλή βραδιά, συν ότι ο Σκίμπε έκανε ξανά λάθη και από το 52 εξάντλησε και τις τρεις αλλαγές.

Κατ’ αρχάς εξαφάνισε τον Δώνη, έναν κλασικό ακραίο που λογικά για εμένα δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί ως φορ.

Ο Πέλκας από αριστερά υστερεί και γι’ αυτό έφευγε συνέχεια από τη θέση του. Έτσι, ο Τζαβέλλας έμενε μόνος του και δεν μπορούσε να τα βγάλει πέρα. Ούτε αμυντικά, ούτε επιθετικά.

Με τον Λυκογιάννη κάτι πήγε να γίνει στο δεύτερο ημίχρονο, αλλά γρήγορα οι αντίπαλοι τον πήραν πρέφα και τον περιόρισαν.

Καθόλου δεν μου άρεσε ο Λάζαρος. Ήταν ανούσιος, όπως και ο Τοροσίδης από δεξιά. Αρκετά λάθη έκανε ο Κουρμπέλης, ενώ ο Μπουχαλάκης με πρόβλημα στα τρεξίματα είχε και καλές στιγμές και κακές.

Ο Φορτούνης πήρε πολλές φορές τη μπάλα, έκανε κάποιες ωραίες ατομικές προσπάθειες, αλλά δεν είχε στηρίγματα.

Με εξαίρεση τη φάση του δεύτερου γκολ η εθνική είχε την υπεροχή μετά την ισοφάριση του Μανωλά και μέχρι το τέλος.

Έφτιαξε φάσεις, αλλά ήταν προϊόν ατομικών ενεργειών η, από στημένα. Σαν ομάδα υστέρησε στην παραγωγή σωστού ποδοσφαίρου.

Δεν είχε λύσεις να ανοίξει την ουγγρική άμυνα και περιορίστηκε σε ένα προβλέψιμο παιχνίδι.

Πλήρωσε την αδράνειά της στο 2-1 και τις χαμένες ευκαιρίες στο πρώτο ημίχρονο.

Θα μπορούσε να είχε προηγηθεί 1-2 και να βλέπαμε  τελείως διαφορετικό παιχνίδι.

Ο Σκίμπε είναι μπερδεμένος. Ψάχνεται να δώσει στην ομάδα επιθετικό τόνο, αλλά αυτό πρέπει να γίνει σταδιακά και με λογικές κινήσεις.

Σαφώς δεν ήρθε η καταστροφή και ελπίζω προπονητής και παίκτες να έμαθαν από τα λάθη τους…