Για τα δεδομένα της εποχής και το ρόστερ που διαθέτει ο Παναθηναϊκός ήταν καλός στην Ξάνθη και δίκαια πήρε τη νίκη.

Το πιο σημαντικό απ’ όλα είναι ότι το τριφύλλι προσπάθησε και έπαιξε καλό ποδόσφαιρο.

Ούτε ταμπουρώθηκε στην άμυνα για να κρατήσει την εστία του ανέπαφη, ούτε έδιωχνε τη μπάλα κι όπου πάει.

Είδαμε να κάνει ακριβώς το αντίθετο. Δηλαδή να παίζει ορθολογικά και γρήγορα.

Χαρακτηριστικό δείγμα της δουλειάς του προπονητή, ο οποίος έχει πολύ δύσκολη αποστολή, όμως φαίνεται ότι έχει βάλει την ομάδα σε σωστό δρόμο.

Ασφαλώς ακόμα είναι πάρα πολύ νωρίς για συμπεράσματα. Ο Παναθηναϊκός, όμως, έδειξε υγεία, ζωντάνια, φρεσκάδα.

Είναι πολύ όμορφο σε μια τόσο μεγάλη ομάδα να βλέπεις 18άχρονα και 20άχρονα παιδιά να ξεδιπλώνουν το ταλέντο τους και να αφήνουν υποσχέσεις. 

Κάτω από άλλες οικονομικές συνθήκες ο Μπουζούκης, ο Εμμανουηλίδης, ο Χατζηγιοβάνης, ο Πούγγουρας και οι άλλοι μικροί που έχουν ενσωματωθεί στην ομάδα θα έβλεπαν την αποστολή με κιάλια.

Τώρα, όμως, η πραγματικότητα λέει ότι σε αυτούς τους παίκτες θα στηριχθεί ο φετινός Παναθηναϊκός και τους δίνεται η χρυσή ευκαιρία να φτιάξουν όνομα και σιγά σιγά να χτίσουν καριέρα.

Ο Δώνης έχει “παντρέψει” τους παλιούς και έμπειρους με τα νέα παιδιά και η πρεμιέρα ήταν ικανοποιητικότατη.

Ένας Παναθηναϊκός σοβαρός, ουσιαστικός, με πάθος και καλές συνεργασίες των παικτών του.

Το αποτέλεσμα, μάλιστα, αδικεί τους πράσινους που δημιούργησαν τις προϋποθέσεις για ένα ακόμα γκολ.  Όχι μόνο στο τέλος με τον Εμμανουηλίδη, αλλά και από το πρώτο ημίχρονο με τον Μουνιέ σε δύο περιπτώσεις.

Το 3-4-2-1 ταιριάζει στην ομάδα του Δώνη, τουλάχιστον με το υπάρχον έμψυχο υλικό και χωρίς ακόμα να έχει αποκτηθεί σέντερ φορ.

Μεγάλη δουλειά είναι η παρουσία του Κουρμπέλη στα χαφ, διότι είναι ένα σύγχρονο πολυεργαλείο. Τρέχει συνεχώς, κόβει, μοιράζει το παιχνίδι και τακτικά είναι ο προπονητής της ομάδας μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Φαίνεται να δένει με τον Δώνη, ο οποίος είναι δυνατό παιδί και μαχητής.

Ο Κουλιμπαλί με τον Ινσούα είναι επιθετικά μπακ κι αυτό εξυπηρετεί το πλάνο του προπονητή τους, ο οποίος είναι ξεκάθαρο ότι περιμένει πολλά από τους γρήγορους πιτσιρικάδες.

Ειδικά στην κόντρα ο Παναθηναϊκός θα είναι κίνδυνος-θάνατος. Μετά το απίθανο τέρμα του Μπουζούκη σωστά οι πράσινοι επέλεξαν να δώσουν μέτρα στην Ξάνθη και επιχείρησαν να την κτυπήσουν με αντεπιθέσεις.

Ενώ όσο το ματς ήταν 0-0, το τριφύλλι είχε την εδαφική υπεροχή και τον απόλυτο έλεγχο του αγώνα.

Η Ξάνθη είναι σχεδόν η ίδια ομάδα με πέρυσι και περίμενα περισσότερα πράγματα.

Δεν έδειξε κάτι το ιδιαίτερο, με εξαίρεση ένα μικρό διάστημα στο δεύτερο ημίχρονο που ανέπτυξε επιθετική πρωτοβουλία, αλλά την φρέναρε το γκολ που δέχθηκε.

Διαθέτει καλούς παίκτες, αλλά σε αυτό το ματς δεν της βγήκαν τα σχέδιά της και ήταν κατώτερη του αναμενομένου.

Τη διαφορά την κάνει ο Σέρβος Ντουρίτσκοβιτς, αλλά πρέπει να γίνει πιο ομαδικός. Στο τέλος δίκαια αποβλήθηκε.

Στην φάση του 75 ο Σιλά τράβηξε τον Χατζηγιοβάνη έξω από την περιοχή και το συνέχισε μέσα. Ο Σιδηρόπουλος θα μπορούσε να δώσει είτε φάουλ, είτε πέναλτι και κόκκινη. Ήταν η κακή στιγμή του διεθνή διαιτητή.