Ραντεβού με την σύγχρονη ιστορία έχει η ΑΕΚ την Τρίτη το βράδυ στο ΟΑΚΑ. Περνάει τη Σέλτικ και ανοίγει διάπλατα ο δρόμος για την ευρωπαϊκή καταξίωση με την συμμετοχή της μετά από 11 χρόνια στους χρυσοφόρους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ.

Ασφαλώς θα χρειαστούν δύο ακόμα ματς με την Μάλμε η, την Βίντι, αλλά αυτή η ΑΕΚ μόνο με χαρακίρι θα αποκλειστεί.

Και θα είναι άξια της τύχης της αν «καθαρίσει» τους Σκωτσέζους και την πατήσει από τους αδύναμους Σουηδούς η, Ούγγρους. Πού θα ξαναβρεί τέτοια μοναδική ευκαιρία να κουνήσει… σεντόνι;

Ευνόητο είναι ότι η ρεβάνς με τη Σέλτικ θέλει πολύ μεγάλη προσοχή. Τίποτα δεν έχει τελειώσει και ο βαθμός δυσκολίας για την Ενωση παραμένει υψηλός.

Οι Σκωτσέζοι βρίσκονται σε καλύτερη κατάσταση, είναι πεισματάρηδες και σαν ομάδα διαθέτουν ειδικό βάρος και φανέλα.

Το παιχνίδι θα είναι πονηρό και η ΑΕΚ επιβάλλεται να το διαχειριστεί ανάλογα. Λες και το πρώτο ματς τελείωσε 0-0 κι όχι 1-1.

Εκτιμώ ότι η ΑΕΚ μπορεί να τα καταφέρει, αρκεί να είναι σφιχτή και να εκμεταλλευτεί τις κτυπητές αδυναμίες της Σέλτικ στην αμυντική της λειτουργία.

Σαφώς η ψυχολογία είναι με την Ενωση, διότι θα παίξει στο σπίτι της και προέρχεται από 11 αήττητα ματς στην Ευρώπη. Δεν είναι και μικρό πράγμα.

Οι παίκτες της ΑΕΚ έχουν αποδείξει ότι είναι μαχητές και ξέρουν πώς να παίρνουν αυτό που θέλουν. Ο Πογέτ είναι αυτός που έσκαψε τα θεμέλια για να αποκτήσει αυτή η ομάδα την ταυτότητα της πολεμίστριας, εδραιώθηκε επί Χιμένεθ και τώρα ο Ουζουνίδης καλείται να βάλει στην τούρτα το κερασάκι.

Χωρίς να αλλάξει τη φιλοσοφία και τη νοοτροπία της ομάδας να την ωριμάσει, να την κάνει πιο γλυκιά και να παίξει το γρήγορο και επιθετικό ποδόσφαιρο που ζητάει ο κόσμος.

Ο Ελληνας τεχνικός μπορεί να ανταποκριθεί, διότι κατέχει το αντικείμενο και διαθέτει αρκετά καλό ρόστερ που με την κατάλληλη δουλειά μπορεί να πάρει από τους παίκτες στοιχεία που ακόμα δεν έχουν βγάλει στο χορτάρι σε ομαδικό επίπεδο.

Στην Γλασκόβη η Ενωση πήγε χωρίς Τσιγκρίνσκι, Μάνταλο, λίγο πριν τη σέντρα έχασε τον Μπογέ και έμεινε πίσω στο σκορ.

Μετά από ένα κακό 25άλεπτο βρήκε τα πατήματά της, κέρδισε μέτρα, ισοφάρισε και μετά την άδικη αποβολή του Γαλανόπουλου έδειξε τον χαρακτήρα της.

Περισσότερο από μισή ώρα άντεξε στην πίεση της Σέλτικ, διότι ξέχωρα από την ενέργεια και το πάθος που έβγαλαν οι παίκτες της, ο Ουζουνίδης είχε διαβάσει σωστά το ματς.

Γι’ αυτό τονίζω ότι ο 50χρονος τεχνικός μπορεί να βοηθήσει την ΑΕΚ και να βάλει τη σφραγίδα του. Με το καλημέρα φαίνεται ότι έχει αρχίσει να τη μαθαίνει καλά και να δένεται.

Ήδη ο Κλωναρίδης εξελίσσεται σε νέα μεταγραφή. Ουδεμία σχέση με τον περσινό παίκτη. Η ημέρα με τη νύχτα κι αυτό οφείλεται καθαρά στον προπονητή που ήδη βάζει τις πρώτες δικές του πινελιές στην ομάδα.

Μπακάκης επιστροφή ως δεξί μπακ, δίδυμο Χουλτ, Λόπες από αριστερά και εμπιστοσύνη σε Οικονόμου και Λαμπρόπουλο, οι οποίοι ήταν εξαιρετικοί στην Σκωτία.

Και μην ξεχνάμε τους καινούργιους Μπογέ, Πόνσε και τον Άλεφ που προορίζεται για παρτενέρ του Σιμόες. Καλός παίκτης, αλλά είναι επιπόλαιος και κάνει περιττές ενέργειες.

Αυτή η ΑΕΚ έχει μέλλον και δεν είναι τυχαίο ότι έκανε ρεκόρ στα εισιτήρια διαρκείας. Προφανώς, ο κόσμος της κάτι βλέπει…