Εδώ που τα λέμε δεν είναι μικρό πράγμα στους «16» του παγκοσμίου κυπέλλου μια ομάδα να χάνει 2-0 μέχρι το 69 και στο 94 να το γυρίζει σε 3-2.

Θέλει κότσια, για να μην χρησιμοποιήσω άλλη λέξη.

Το Βέλγιο απέδειξε ότι έχει χαρακτήρα και αυτοπεποίθηση.

Κατέβηκε σαν το μεγάλο φαβορί απέναντι στην Ιαπωνία και βρέθηκε να χάνει με δύο γκολ διαφορά και να είναι μια ανάσα από τον αποκλεισμό.

Ακριβώς, λοιπόν, επειδή οι Βέλγοι ήξεραν ότι αυτοί θα πρέπει να κυνηγήσουν την πρόκριση δεν είχαν προετοιμαστεί σωστά ψυχολογικά.

Νόμισαν ότι με τον έναν η, τον άλλον τρόπο θα σκοράρουν και θα κερδίσουν.

Έδειξαν αλαζονική διάθεση και γι’ αυτό δεν έπαιξαν καλή μπάλα. Δεν άρεσαν.

Ήταν διαφορετική ομάδα από αυτή που απολαύσαμε στους ομίλους.

Κι όταν η γρήγορη και μαχητική Ιαπωνία κτύπησε δύο φορές και βρέθηκαν με την πλάτη στον τοίχο ξύπνησε μέσα τους το θηρίο.

Μίλησε ο εγωισμός τους, τα έπαιξαν όλα για όλα και δικαιώθηκαν.

Ο ποδοσφαιρικός πλανήτης έβλεπε Βέλγιο και κανένας δεν φανταζόταν αυτή την απίστευτη εξέλιξη.

Αξίζουν πολλά μπράβο στους Ιάπωνες, μα περισσότερα στους Βέλγους που βρήκαν τη δύναμη να αντιδράσουν.

Άλλη ομάδα στη θέση τους θα τα είχε παρατήσει. Η, έστω δεν θα πίστευε στην ανατροπή.

Και να πώς ήρθαν τα πράγματα και θα δούμε Βραζιλία – Βέλγιο. Όπως περίμεναν οι πάντες.

Ένα μεγάλο και ανοικτό ματς. Οι Βραζιλιάνοι έχουν τον πρώτο λόγο, αλλά οι Βέλγοι ξέρουν ποια ομάδα θα αντιμετωπίσουν και αυτή την φορά θα παρουσιαστούν αλλαγμένοι σε αγωνιστική φιλοσοφία.

Άλλο να είσαι το φαβορί κι άλλο αουτσάιντερ. Ένα δυνατό, όμως, αουτσάιντερ που είναι ικανό για όλα.