Τη σεζόν που κατέκτησε το πρωτάθλημα μετά από 24 χρόνια, έπαιξε στον τελικό του κυπέλλου και είχε εξαιρετική πορεία στην Ευρώπη είναι θέμα για την ΑΕΚ που της έφυγαν ο προπονητής, ο καλύτερος παίκτης και ένας πολύτιμος ξένος.

Ο Δημήτρης Μελισσανίδης δήλωσε ότι «όποιον θέλει η ΑΕΚ τον κρατάει», μόνο που αυτό δεν έγινε στις περιπτώσεις των Χιμένεθ, Χριστοδουλόπουλου και Γιόχανσον αντίστοιχα.

Ο καθένας για τους δικούς του λόγους ήθελε να αλλάξει ομάδα κι αυτό πρέπει να απασχολήσει εσωτερικά την Ενωση.

Διότι το κλίμα δεν συνάδει με το ονειρεμένο φινάλε της σεζόν στο πρωτάθλημα. Σύμφωνα με όσα διαβάζω σταsocial media οι οπαδοί της ΑΕΚ δείχνουν «παγωμένοι» και προβληματισμένοι για τις μεταγραφές, αλλά και τον Μαρίνο Ουζουνίδη.

Κατ΄ αρχάς, όσον αφορά τους αντικαταστάτες του Λάζαρου και του Γιόχανσον η ΑΕΚ έχει χρόνο να καλύψει τα κενά τους. Κι αν το χειριστεί σωστά μπορεί να βρει και καλύτερους. Χρειάζεται υπομονή.

Είναι πολύ σημαντικό που έμεινε ο Λιβάγια και αποτελεί πλέον περιουσιακό στοιχείο της ΠΑΕ, ενώ η ΑΕΚ δεν έχει πει την τελευταία της λέξη για τον Αραούχο.

Εκκρεμεί το θέμα Κονέ και οι ανανεώσεις Βράνιες, Σιμόες, Μπάρκα, Μπακασέτα, Μπακάκη και Γκάλο, κάποιες από τις οποίες θα γίνουν και κατά τη διάρκεια της χρονιάς.

Στο θέμα του προπονητή η Ενωση έδειξε αντανακλαστικά. Η άποψή μου για τον Χιμένεθ είναι γνωστή.

Τον θεωρούσα λίγο για το μέγεθος της ΑΕΚ και εκτιμώ ότι η φετινή σεζόν δεν θα ήταν η ίδια όπως πέρυσι. Ό,τι ήταν να δώσει ο Ισπανός το έδωσε.

Ο Μελισσανίδης κινήθηκε λογικά με την πρόσληψη του Ουζουνίδη και πλέον το ερώτημα είναι κατά πόσο ο Ελληνας τεχνικός μπορεί να ανταποκριθεί στο μεγάλο βάρος που ανέλαβε. Αυτό θα φανεί στο γήπεδο.

Ο Ουζουνίδης είναι καλός προπονητής, όμως θα πρέπει να βρει τα πατήματά του και να δέσει με την ΑΕΚ. Αυτό δεν είναι εύκολο. Άλλο ο Παναθηναϊκός που τον ήξερε σαν παίκτης και ο κόσμος τον αποδέχθηκε αμέσως.

Στο νέο σταθμό της καριέρας του τα πράγματα θα είναι διαφορετικά.

Η ΑΕΚ είναι πρωταθλήτρια, παρουσίασε μια σκληρή ομάδα και οι οπαδοί της περιμένουν ανάλογες επιτυχίες με καλύτερη μπάλα. Πιο παραγωγικό και επιθετικό ποδόσφαιρο. Αυτή, άλλωστε, είναι και η φιλοσοφία του Ελληνα τεχνικού.

Ο Χιμένεθ κυνηγούσε το αποτέλεσμα ξεκινώντας από την άμυνα. Αυτό έμαθαν να κάνουν οι παίκτες της Ενωσης και τώρα θα κληθούν να υπηρετήσουν ένα διαφορετικό πλάνο, διότι ο Ουζουνίδης δεν είναι της σχολής Χιμένεθ.

Του αρέσει η ομάδα να βγαίνει μπροστά, να παίζει από τα άκρα, να πρεσάρει και να έχει την κατοχή.

Το θετικό για τον νέο τεχνικό της Ενωσης είναι ότι θα δουλέψει σε μια ομάδα με μηδέν οικονομικά προβλήματα και θα αφοσιωθεί αποκλειστικά στα καθήκοντά του προπονητή.

Δεν θα κάνει ούτε τον παράγοντα, ούτε τον τεχνικό διευθυντή και  τον μάνατζερ. Το μυαλό του θα είναι μόνο στους παίκτες και την ομάδα.

Θα έχει ό,τι θέλει για να εργαστεί σωστά και να παρουσιάσει έργο. Όλα εκτός από πίστωση χρόνου. Αυτή πρέπει να την ξεχάσει.

Στον Παναθηναϊκό δεν είχε το άγχος του αποτελέσματος διότι η ομάδα βρισκόταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Στην ΑΕΚ θα δίνει εξετάσεις σε κάθε αγωνιστική και θα χρειαστεί κότσια για να το διαχειριστεί.