Δεν αιφνιδιάστηκα από την ήττα του Ολυμπιακού, αλλά από την μεγάλη διαφορά και την τραγική εμφάνιση.

Όχι ότι ήταν στο πρόγραμμα ο Ολυμπιακός να χάσει από αυτή την Μπαρτσελόνα, αλλά στην Ευρωλίγκα τα πάντα μπορούν να συμβούν.

Το μόνο θετικό είναι ότι αυτό το αποτέλεσμα δεν εκτροχιάζει τον Ολυμπιακό από τον βασικό του στόχο που είναι η δεύτερη θέση, αν και μέχρι το τέλος όλα είναι ανοιχτά.

Σε άλλο γήπεδο ήταν ο Ολυμπιακός στο δεύτερο ημίχρονο.

Ενώ στην αρχή οι ερυθρόλευκοι ήταν μέσα στο παιχνίδι χωρίς να δείχνουν κάτι το ιδιαίτερο, ξαφνικά στην τρίτη περίοδο ήρθε η κατάρρευση.

Μέσα σε χρόνο μηδέν η Μπαρτσελόνα έκανε ένα 17-0 κι εκεί τελείωσαν όλα.

Οι παίκτες του Ολυμπιακού δεν είχαν τις δυνάμεις να γυρίσουν το ματς και στην τελευταία περίοδο πέταξαν λευκή πετσέτα.

Κι άλλες φορές ο Ολυμπιακός έχει γνωρίσει μεγάλες ήττες, αλλά απόψε οι παίκτες του έμοιαζαν να τα έχουν χαμένα. Σαν να μην ήταν έτοιμοι για αγώνα και κλήθηκαν άρον άρον να παίξουν.

Προπόνηση έκαναν οι Ισπανοί και πήραν μία από τις πιο άνετες εκτός έδρας νίκες στην ιστορία τους.

Από την αρχή του ματς μπήκαν γερά και μετά το τρίτο δεκάλεπτο έκαναν ό,τι ήθελαν μέσα στο ΣΕΦ.

Ο Ολυμπιακός απλά παρακολουθούσε και περίμενε τη λήξη του ματς. Για τέτοια θλιβερή εικόνα μιλάμε.

Μου άρεσε, πάντως, η αντίδραση του κόσμου και πιο πολύ των οργανωμένων που στήριξαν τον Σφαιρόπουλο και τους παίκτες.

Αυτό είναι το σωστό. Έτσι πρέπει να κάνουν οι σωστοί οπαδοί. Να είναι δίπλα στην ομάδα και στα εύκολα και στα δύσκολα.

Κι όχι να ισοπεδώνουν τους πάντες και τα πάντα όταν ο Ολυμπιακός δεν πάει καλά σε κάποια ματς και ειδικά με τον Παναθηναϊκό.

Ο Ολυμπιακός έχασε μια μάχη, όμως όχι τον πόλεμο.

Αυτή η ομάδα έχει αποδείξει στο παρελθόν ότι ξέρει να διαχειρίζεται δύσκολες καταστάσεις κι αυτό καλείται να κάνει για μια φορά ακόμη.