Γελάει ο κόσμος με την ανακοίνωση της διοίκησης της κρατικής τηλεόρασης για την επιστολή των οπαδών του ΠΑΟΚ που διαβάστηκε χθες το βράδυ στον «αέρα» της ΕΤ3.

Έχουν ξεφτιλιστεί στο πανελλήνιο και προσπαθούν να βρουν απίστευτες δικαιολογίες και άλλοθι καταδικάζοντας ταυτόχρονα το πρωτοφανές συμβάν.

Ποιος τους εμπόδισε να καλέσουν τις αστυνομικές δυνάμεις και να επιβάλλουν την τάξη;

Δηλαδή, όποιος γουστάρει μπουκάρει μέσα σε ένα στούντιο, παίρνει το μικρόφωνο και λέει ό,τι θέλει; Είτε ο ίδιος, είτε με εκπρόσωπό του κάποιον δημοσιογράφο όπως έγινε χθες;

Δεν στέκομαι στην εισβολή των οπαδών του ΠΑΟΚ στο στούντιο. Αυτό αισθάνθηκαν να κάνουν κι αυτό έκαναν.

Το θέμα μου είναι η αντίδραση των υπεύθυνων της ΕΤ3.

Τα μέτρα ασφαλείας, το πώς υποχρεώθηκε ένας αθλητικός συντάκτης να διαβάσει ζωντανά την ανακοίνωση οπαδών με φοβερούς χαρακτηρισμούς, κατηγορίες και καταγγελίες για συγκεκριμένους παράγοντες και ιδιοκτήτες ομάδων, τι μεσολάβησε μέχρι τότε, τι ειπώθηκε με τους υπεύθυνους της ΕΡΤ στην Αθήνα και τόσα άλλα.

Εδώ μιλάμε για το μπάχαλο του μπάχαλου. Πλήρη διάλυση.

Όπως οι οπαδοί του ΠΑΟΚ στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό που δεν ξεκίνησε ποτέ παρουσίασαν στις εξέδρες της Τούμπας ένα μηχανάκι και δεν τους σταμάτησε ουδείς, έτσι και τώρα διέσυραν τους πάντες και τα πάντα.

Οι ΠΑΟΚτζήδες ξεπέρασαν και τον «Ρουβίκωνα».

Δεν αρκέστηκαν απλά σε μια εισβολή διαμαρτυρίας στην απόφαση της δικαιοσύνης για τον τραυματισμό του Γκαρθία η, δεν πέταξαν φέιγ βολάν κι έφυγαν.

Με τον τρόπο τους έκαναν επίδειξη δύναμης και έστειλαν τα μηνύματά τους εκεί που ήθελαν.

Ουσιαστικά, δηλαδή, βρήκαν την πόρτα ανοιχτή, μπήκαν και επέβαλλαν τον νόμο τους.

Μήπως υπάρχει κράτος; Ουδέποτε υπήρχε κράτος σε αυτόν τον τόπο…

Και για να κάνω τον συνήγορο του διαβόλου, θα σχολιάσει κάποιος: «Χίλιες φορές να διαβάζουν μια ανακοίνωση και να τελειώνει η ιστορία από το να τους βλέπουμε να τα σπάνε».

Δεν είναι έτσι, όμως. Φτάνουμε στο άλλο άκρο και καταλύουμε κάθε όρο και έννοια της δημοκρατίας.

Τότε είναι που θα χάσουμε το παιχνίδι και η κατάληξη θα είναι οδυνηρή για όλους μας…