Δεν ξέρω αν ο Χριστοδουλόπουλος και ο Μπακασέτας κουράστηκαν και ζήτησαν αλλαγή.

Έχω την αίσθηση πως δεν έγινε κάτι τέτοιο, ενώ ο Λάζαρος μάλλον δυσφόρησε στην αλλαγή του.

Σημασία, πάντως, έχει ότι με το που μπήκε ο Κλωναρίδης η ΑΕΚ δεν πάτησε καθόλου περιοχή και γενικά δεν απείλησε την Ντιναμό.

Ο Κλωναρίδης είναι παίκτης που ψάχνει κενό χώρο κι όχι να προσπαθεί να τρυπάει πολυπρόσωπες άμυνες. Χώρια που έχει τα χάλια του.

Είτε ο Λάζαρος είτε ο Μπακασέτας, για να μην πω και οι δύο, θα έπρεπε να μείνουν στο ματς μέχρι το τέλος.

Αν ήμουν στη θέση του Χιμένεθ θα ξεκινούσα με ένα ακόμα χαφ για να ελέγξω πλήρως το κέντρο και θα έριχνα τον Χριστοδουλόπουλο στο δεύτερο ημίχρονο, τότε που λογικά θα πίεζα για το γκολ.

Θα μου ήταν πιο χρήσιμος ένας φρέσκος παίκτης με τα προσόντα του διεθνή μεσοεπιθετικού, ο οποίος θα εκμεταλλευόταν καλύτερα την κόπωση των αντιπάλων του. Τέλος πάντων.

Η Ενωση, πάντως, αξίζει το θερμό χειροκρότημα όλων γιατί πραγματικά ήταν εντυπωσιακή.

Προσωπικά πιστεύω ότι έκανε το καλύτερο φετινό της παιχνίδι και φυσικά το 0-0 την αδικεί.

Με την εικόνα της άξιζε τη νίκη και την πρόκριση.

Είναι κρίμα να παίζει τέτοια μπάλα και να μένει αήττητη εκτός Ευρώπης.

Κάτω από πολύ δύσκολες γηπεδικές και καιρικές συνθήκες η ομάδα του Χιμένεθ έμοιαζε με παγοθραυστικό.

Δεν καταλάβαινε τίποτα και στο μεγαλύτερο διάστημα του ματς ήταν ανώτερη από την Ντιναμό.

Η ΑΕΚ μπήκε δυνατά και αιφνιδίασε τους Ουκρανούς, οι οποίοι στάθηκαν τυχεροί που κράτησαν το μηδέν στο πρώτο ημίχρονο, αλλά και στο δεύτερο. Ειδικά στη φάση του 51 που τέτοιες ευκαιρίες θέλει μεγάλη προσπάθεια για να τη χάσεις!

Η ΑΕΚ ήθελε γκολ για να περάσει, είχε σημαντικές απουσίες, είναι πολύ κουρασμένη, κι όμως έδειξε χαρακτήρα.

Απόψε η Ενωση ήταν ομαδάρα με τα όλα της. Δεν κατάφερε να προκριθεί, όμως έπαιξε θαυμάσιο ποδόσφαιρο.

Έβγαλε τρομερή ενέργεια, έτρεξε ασταμάτητα, είχε  πολύ σωστή και γρήγορη κυκλοφορία, κέρδισε πολλές προσωπικές μονομαχίες και δημιούργησε ένα σωρό ευκαιρίες. Δικαιούτο τουλάχιστον ένα γκολ, αλλά έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Δεν κερδίζει πάντα ο καλύτερος.

Ο Χιμένεθ, οι παίκτες, η διοίκηση και ο κόσμος της ΑΕΚ πρέπει να είναι υπερήφανοι για την εμφάνιση του Κιέβου.

Η Ντιναμό ζορίστηκε πολύ και τα χρειάστηκε από τον δικέφαλο.

Σαφώς οι Ουκρανοί έχουν την σοβαρή δικαιολογία τους και μπράβο τους για την πρόκριση, όμως σε αυτή την χρονική περίοδο η ΑΕΚ ήταν ανώτερη και στα δυο ματς και αυτή άξιζε να βρίσκεται στους «16» του Γιουρόπα Λιγκ.